~คิงส์ตัน~
ในที่สุดวันหมั้นของผมกับเมย์ก็มาถึง เราจัดงานเล็กๆ ที่บ้านของผม ซึ่งส่วนมากก็มีแต่ญาติพี่น้องของเราทั้งสองฝ่ายที่มาร่วมงาน รวมถึงไอ้อาเธอร์เพื่อนรักของผมด้วย
“กูดีใจกับมึงด้วยนะ” เสียงของอาเธอร์เอ่ยออกมา
“ขอบใจมึงมากที่มางานหมั้นกูกับเมย์”
“เพื่อนรักหมั้นทั้งที…กูก็ต้องมาปะวะ”
“งานแต่งกูมึงต้องมาให้ได้นะ?” ผมบอกกับไอ้อาเธอร์
“รอให้แต่งก่อนเหอะ…อีกตั้งหลายปี”
“เข้าไปในบ้านเถอะ ใกล้จะถึงเวลาแล้ว” ผมเอ่ยชวนก่อนจะเดินนำไอ้อาเธอร์เข้าไปในบ้าน
“อืม”
และแล้วก็ได้เวลาที่ผมกับเมย์ต้องเข้าพิธีสวมแหวนหมั้น วันนี้เมย์อยู่ในชุดไทยที่เรียบหรู ดูแพง ส่วนผมก็อยู่ในชุดไทยประยุกต์ที่เข้าชุดกันกับชุดของเมย์
“ได้เวลาแล้ว สวมแหวนให้น้องได้แล้วลูก” เสียงของพ่อผมเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ครับ”
ผมหยิบแหวนขึ้นมาก่อนจะสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของเมย์ที่ยื่นมือมาให้ผม หลังจากที่สวมแหวนเ
