1 สัปดาห์ต่อมา
~ออกัส~
วันนี้เป็นวันที่ผมตื่นเต้นที่สุดเพราะผลตรวจดีเอ็นเอออกวันนี้ ผมตื่นแต่เช้าเพื่อไปรับเธอกับลูกไปฟังผลตรวจ
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ท่าทางคุณดูแปลกๆ นะ ตื่นเต้นหรือไงที่จะได้รู้ว่าน้องเมย์ใช่ลูกของคุณหรือเปล่า” เธอเอ่ยถามในขณะที่นั่งรอหมอเรียกพบ
“เปล่าสักหน่อย ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“ฉันถามคุณจริงๆ นะ ถ้าสุดท้ายแล้วผลมันออกมาว่าคุณไม่ใช่พ่อของน้องเมย์ คุณจะทำยังไง?”
“….” ผมนิ่งไปชั่วขณะกับคำถามของเธอ จริงๆ ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ผมเชื่อว่าน้องเมย์ต้องเป็นลูกของผมล้านเปอร์เซ็นต์
“ฉันก็คงจะไม่มายุ่งกับเธอและลูกของเธออีก” ผมจึงตอบออกไปเสียงเรียบ
“จำคำพูดของคุณเอาไว้นะคะ”
“ฉันมั่นใจว่าน้องเมย์เป็นลูกของฉัน” ผมพูดออกมาด้วยความมั่นใจ
“หึ! เดี๋ยวก็รู้ค่ะ”
ไม่นานก็ถึงคิวที่พวกเราต้องเข้าไปฟังผลตรวจ ผมตื่นเต้นจนเหงื่อซึมออกมา หัวใจเต้นแรงราวกับจะทะลุออกมาด้านนอ
