~คิงส์ตัน~ ผมจูบเธออย่างดูดดื่ม ก่อนจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ จากนั้นผมก็ซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน ไล่ลงไปจนถึงเนินอกอวบอิ่ม นิ้วเรียวยาวกระตุกปมผ้าขนหนูที่พันกายเธอจนร่วงไปกองอยู่กับพื้น ทันใดนั้น เหมือนเธอจะรู้สึกตัวหลังจากที่เธอกำลังเคลิบเคลิ้ม “พี่คิงส์ตัน อย่าทำเมย์เลยนะ…เมย์ขอร้อง” เธอเงยหน้ามองผม ผมเห็นน้ำตาเธอคลอเบ้า “พี่จะไม่ฝืนใจเมย์ ถ้าเมย์ไม่ยินยอม แต่พี่ขออะไรเมย์อย่างหนึ่งได้ไหม?” ผมพูดพร้อมกับยกมือขึ้นลูบแก้มเธออย่างแผ่วเบา “อะไรคะ?” “อย่าโกหกพี่อีก มีอะไรให้บอกพี่ตรงๆ” “ได้ค่ะ เมย์สัญญาว่าเมย์จะไม่โกหกพี่คิงส์ตันอีก” “ดีมาก เมย์ไปแต่งตัวแล้วก็รีบเข้านอนเถอะ มันดึกมากแล้ว” “ค่ะ” “พี่ไปนอนก่อนนะ” “ค่ะ ฝันดีนะคะ” “ฝันดีเหมือนกันครับ” พูดจบผมก็รีบเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าขืนผมอยู่ต่ออีกสักวินาทีเดียว ผมคงได้จับเธอกินแน่ๆ และสิ่งที่ไม่น่าเชื่อนั่นก็คือ คืนนี้ผมต