หนึ่งอาทิตย์ต่อมา รมิตาและทุกคนหายดีจนออกจากโรงพยาบาล เธอกลับมาพักฟื้นที่โรงแรมของสามี โดยที่ภารัญคอยดูแลไม่ห่าง วันนี้เขาต้องลงมาเซ็นเอกสาร คนน้องเลยขอตามลงมาด้วย
“หิวไหมคะ” เสียงอ่อนโยนของสามีทำให้รมิตาเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย ก่อนจะยิ้มส่งให้
“จะขุนให้ขิมเป็นหมูเหรอคะ” เธอถามออกไปก่อนจะยิ้มส่งให้ ทำเอาคนพี่อดไม่ได้ที่จะบีบจมูกคนน้องเบาๆ
“ถึงอ้วน พี่ก็รักเหมือนเดิมครับ” เขาไม่พูดเปล่า แต่ขยับเข้ามานั่งข้างคนน้องด้วย ปกติถ้าเป็นแต่ก่อนรมิตาคงกระเถิบหนีแล้ว แต่เพราะเรื่องที่ผ่านมามันทำให้เธอกลัวเสียช่วงเวลาแห่งความสุขไป หากยังมัวแต่ตั้งแง่ใส่กันคงไม่มีทางหาความสุขเจอแน่ ตอนนี้เธอเลยปล่อยทุกอย่างไปตามหัวใจ
“จู๋จี๋อะไรกันสองคนนี้” จินตัยเดินเข้ามาก็ส่งเสียงแซวขึ้นทันที ก่อนจะเดินมานั่งลงตรงข้ามโซฟาทรงตัว U ซึ่งมีเพื่อนคนอื่นๆ ตามเข้ามาด้วย ตอนนี้เลยอยู่กันพร้อมหน้าทั้งสองฝ่าย ก่อนจะพูดคุยถา
