รมิตามองดูหัวบานหยักแดงเถือก มันกำลังผงกหลอกล่อจนเธออดไม่ได้ที่จะลิ้มลองมันสักครั้ง ลิ้นสวยสีแดงอ่นแตะลงตวัดเลียช้าๆ แต่คนพี่กลับเกร็งตัวจนลูกน้องอดสงสัยไม่ได้ เก่งขมวดคิ้วเชิงถามทันที
“ไม่มีอะไร แค่มองตัวเลขผิดน่ะ” คำตอบของภารัญฟังดูมันแข็งทื่อยังไม่รู้ในความคิดของเก่ง
“มึงออกไปรอข้างนอกก็ได้ อะ..เอกสารสำคัญไม่เสร็จง่ายหรอก” ภารัญพยายามบังคับเสียงให้คงที่ เพราะคนน้องขยับหัวเข้ามาใกล้ เพื่อกลืนท่อนลำของเขาเข้าไป เม็ดเหงื่อเริ่มผุดออกมาจากจมูกและขมับของมาเฟียหนุ่ม
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมนั่งรอตรงนี้ดีกว่า” ภารัญมองดูลูกน้องแล้วอยากจะโยนแฟ้มใส่หัวเก่งมากๆ เพราะตอนนี้เขาอยากครางออกมาใจจะขาด คนน้องก็กระไร พอได้กินไอ้ติมแท่งใหญ่ก็ดูดเอาดูดเอา ซ้ำยังลากเก้าอี้เขาจนเลื่อนมาติดกับโต๊ะอีก ตัวเธอก็นั่งแหมะอยู่กับพื้นพรมนี่แหละ
ภารัญขบกรามแน่น ถึงแม้สายตาจะอยู่บนแฟ้มเอกสาร แต่ในหัวเขามีแต่เรื่องใ
