“ คุณแก้วคะ ฉันเองค่ะ แม่บ้านวันเพ็ญ ”
“ ค่ะ แป๊บนึงนะคะ ” เด็กสาวลุกลี้ลุกลนมองหาสิ่งที่จะมาปกปิดร่างกาย แล้วก็เห็นชุดขาวที่เขาถอดของเธอออกแต่มันถูกพับเก็บเรียบร้อยวางไว้ที่ปลายเตียง
ใครพับ คงเป็นคุณแม่บ้านที่เข้ามาเมื่อเช้ากระมัง ?
หารู้ไม่ว่าเป็นคนที่เธอไม่คาดคิดนั่นแหละที่หยิบมันมาพับแล้ววางไว้เสียเรียบร้อย
ไม่ใช่เวลาจะมาสงสัย เธอรีบสวมชุดปกปิดร่างกายแล้วเปิดประตูเพื่อพบคุณแม่บ้าน
“ คุณหมอบอกให้คุณอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดนักเรียนแล้วไปพบท่านที่โรงพยาบาลค่ะ คุณอาบน้ำในห้องน้ำได้เลยนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปหยิบของใช้ส่วนตัวของคุณมาให้บนนี้ ”
“ ทำไมหนูต้องแต่งชุดนักเรียนไปล่ะคะ หรือว่าจะให้ไปทำงานพิเศษที่โรงพยาบาลแบบที่บอก ” เด็กสาวถามอย่างสงสัย คุณแม่บ้านได้แต่ยิ้ม
“ ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณเตรียมตัวนะคะ อาบน้ำแล้วจะได้ทานมื้อเช้า อย่าให้คุณหมอต้องรอนาน ”
“ รับทราบค่ะ ”
เด็กสาวรับคำแล้วรีบ
