Ep.3
1104 คำ
วันต่อมา...
ร่างสูงโปร่งสวมใส่ชุดดำสนิทท่าทีน่าเกรงขามใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดออกมาทางสีหน้า สองเท้าหนักก้าวเดินเข้ามาในคลับหรู สายตาคมกริบกวาดมองโดยรอบบริเวณโถงกว้างมีพนักงานเสริฟชายหญิงกำลังช่วยกันจัดโต๊ะเก้าอี้เตรียมความพร้อมก่อนถึงเวลาเปิดให้บริการ
"ไอ้บิ๊กไปตามเพื่อนๆมึงมาประชุมหลังร้าน ตอนนี้เลย" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยสั่งลูกน้อง ทุกวันก่อนเปิดคลับเขาจะเรียกบอดี้การ์ดทุกคนเข้าประชุมแจ้งงานและข่าวสารสำคัญ
"ครับลูกพี่...เฮ้ยๆ พวกมึงไปห้องประชุมก่อนเร็ว พี่ทอยเรียกด่วน" บิ๊กตะโกนเรียกเพื่อนร่วมอาชีพและเดินนำไปยังจุดนัดหมายทันทีที่เหล่าบอดี้การ์ดเข้ามาภายในห้องประชุมเงียบสนิทการประชุมก่อนเริ่มงานประจำวันจึงเริ่มขึ้น
‘ทอย’ ชายหนุ่มหัวหน้าบอดี้การ์ดฝีมือดี ลูกน้องคนสนิทของคูเปอร์พ่วงตำแหน่งเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เจ้าของใบหน้าคมเข้ม คิ้วหนาพาดเฉียงปากหยักลึกได้รูป กล้ามเนื้อหนันแน่นเต็มไปด้วยรอยสัก เสือยิ้มยากด้วยเพราะหน้าที่การงานทำให้เขาต้องเข้มขรึมให้ลูกน้องหางแถวยำเกรง
"มะนาวหรือผู้จัดการคลับที่พวกมึงรู้จักกันดี คือคนสำคัญของเจ้านาย ต่อไปนี้ขอให้ทุกคนปฏิบัติกับเธอเหมือนนายทุกอย่าง และพวกมึงต้องช่วยกันสอดส่องดูแลให้ดีที่สุด"
“ครับ”
“ห้ามคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปในห้องทำงานของเธอเด็ดขาด ยกเว้นคนเช็คสต็อก” เพราะสองคนนั้นต้องประสานงานกับมะนาวโดยตรงเพื่อสั่งซื้อของมาเติม
“ถ้ากูรู้ว่ามีใครกล้าฝืนกฏ โทษหนักสถานเดียว ไม่มีข้อยกเว้น!” ทอยเน้นชัดทุกคำด้วยน้ำเสียงจริงจัง จ้องมองไปยังกลุ่มคนเบื้องหน้า หากแต่ไม่มีใครกล้าสบสายตากับเขาแม้แต่คนเดียว
“แยกย้ายไปทำหน้าที่ของพวกมึงให้ดี” สิ้นเสียง ทุกคนต่างพากันออกจากห้องไป จะมีก็แต่บิ๊กที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม เพื่อรอคุยงานกับทอย
“มีอะไรไอ้บิ๊ก” หลังจากภายในห้องเหลือเพียงสองคน ทอยเปิดประเด็น แค่มองตาลูกน้องเขาก็รู้ได้ทันที
“ผมยืนยันที่ซ่อนตัวของผู้จัดการครับ เป็นอย่างที่ลูกพี่คิดไว้ครับ” บุคคลที่ถูกพูดถึงคืออดีตผู้จัดการที่มีประวัติช่อโกงทรัพย์สินในคลับ คืนนั้นคูเปอร์ลงโทษมันผู้นั้นปางตายและสั่งเก็บมัน แต่บิ๊กกับพวกดันทำพลาดซึ่งที่จริงแล้วต้องเป็นหน้าที่ของทอย ทำให้ตอนนี้ต้องออกตามล่าตัวอดีตผู้จัดการพร้อมกับสืบหาผู้ร่วมกระบวนการทั้งหมด เพราะตั้งแต่วันนั้นทอยยังคงตรวจพบความผิดปกติบางอย่างรวมถึงมะนาวที่เพิ่งเข้ามาทำงานก็มองเห็นจุดบกพร่องนี้เช่นกัน
“คืนนี้กูจะไปล่ามัน!”
“แล้วใครจะอยู่ดูคลับล่ะครับ” ประโยคนั้นของบิ๊กทำให้ทอยหยุดชะงัก ก่อนจะฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้
“รอนายมาถึงกูค่อยไป...แยกย้าย” จบคำทอยเดินออกไปจากตรงนั้นขึ้นไปยังห้องทำงานส่วนตัวชั้นบนตรวจดูเอกสารทั้งหมดช่วยมะนาวก่อนส่งให้เจ้านายลงนาม
แต่ทว่าไม่ทันได้เข้าไปในห้องทำงาน เสียงแหลมของพนักงานหญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกเขาจากทางด้านหลัง ทำให้สองเท้าหนาหยุดชะงักหันกลับไปมองยังต้นทางของเสียง หญิงสาวสวมใส่ยูนิฟอร์มคลับสับเท้าวิ่งเข้ามาหา
“คุณทอยคะ รอก่อนค่ะ” เจ้าหล่อนหยุดยืนด้วยอาการหอบเหนื่อยแต่เพียงไม่นานก็ปรับให้เป็นปกติ สายตาสบประสานดวงตาคมกริบดุดันทำเจ้าหล่อนก้มหน้างุด สองมือบีบเข้าหากันแน่นจนชื้นเหงื่อ เพราะคนตรงหน้าน่ากลัวพอๆกับเจ้าของคลับนั่นแหละ แต่ที่หล่อนยอมข่มความกลัวทำงานเสริฟที่นี่ก็เป็นเพราะรายได้ดี
“มีอะไร?”
“เอ่อ...คุณเนเน่เชิญที่โต๊ะค่ะ”
“อืม...เธอไปทำงานต่อเถอะ” ทอยพูดบอก พร้อมกับก้าวเท้าหนาเปลี่ยนทิศทางเดิน จากคราแรกตั้งใจจะทำงานในห้องตอนนี้ต้องไปยังโต๊ะวีไอพีแทน
เมื่อเดินเข้ามาใกล้ก็เห็นว่าในโต๊ะมีหญิงสาวรุ่นพี่นั่งอยู่ หน้าที่ของเขาคือนั่งเป็นเพื่อนคอยดูแลอำนวยความสะดวกพี่สาวต่างสายเลือดของเจ้านาย
“นั่งสิทอย” เนเน่พูดบอกด้วยท่าทีเป็นมิตร สายตาคู่สวยมองสำรวจร่างกายของเขาอย่างเพ่งพินิจ ทอยแต่งตัวด้วยชุดแบบเดิมทุกวัน ดูหล่อเหลามาดเนี๊ยบสะอาดสะอ้านในสายตาของเนเน่ ก่อนหน้านี้เธอมัวทำอะไรอยู่ทำไมเพิ่งเห็นสิ่งนี้ในตัวเขานะ ‘เอาล่ะ...คนนี้แหละที่ฉันเลือก’
มือบางรินน้ำสีอำพันใส่แก้วตามด้วยมิกเซอร์ยื่นให้บอดี้การ์ดหนุ่ม แต่ทว่าทอยกลับไม่รับไป ทำเพียงนั่งมองนิ่งๆเท่านั้น
“ผมไม่ดื่มในเวลางานครับ” น้ำเสียงทุ้มต่ำแฝงไปด้วยความดุดันพูดบอก สายตาคมว่างเปล่าไม่แสดงความรู้สึกใดออกมาให้เห็น
“ดื่มนิดเดียวไม่เป็นไรหรอกทอย ถ้าเปอร์มีปัญหา ฉันรับผิดชอบเอง”
“ไม่.....” ทอยไม่ทันเอ่ยจบประโยค เนเน่แทรกขึ้นราวกับล่วงรู้ความคิดอีกฝ่าย
“หรืออยากให้ฉันป้อน หื้ม?” เนเน่เลิกคิ้วถามใบหน้าสวยเปื้อนยิ้ม ดวงตากลมหยาดเยิ้มด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมาก ‘ผู้ชายอะไรตัวหอมชะมัด’ แม้ว่าเธอกับทอยจะนั่งฝั่งตรงข้ามกันแต่ลมของเครื่องปรับอากาศพัดเอากลิ่นน้ำหอมจากตัวเขาแตะจมูกเชิดรั้นเข้าอย่างจัง
“ไม่ต้องครับ...ผมดื่มเอง” ทอยจำใจรับแก้วเหล้ามาถือไว้ในมือก่อนจะยกดื่มพร่องไปเกือบครึ่ง สายตาพลางชำเลืองมองท่าทีเปลี่ยนไปของเนเน่ ก่อนหน้านี้ทุกครั้งที่เจอกันเขากับเธอแค่ทักทายกันตามประสาคนรู้จัก แต่มาวันนี้เธอกลับพูดและทำในสิ่งไม่คาดคิด แต่ก็คงเป็นเพราะเมามากนั้นแหละ เขาคิดอย่างนั้น
“ทอยมีแฟนหรือยัง?” จู่ๆคนตัวเล็กพูดโพล่งขึ้น คิ้วหนาขมวดมุ่นให้กับคำถามของเธอ แต่ก็ยอมตอบกลับไป
“ไม่มีครับ”
“แล้ว...มีคนที่ชอบมั้ย”
“ไม่ครับ”
ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มกว้างสะกดสายตาคนมองเมื่อได้ยินคำตอบถูกใจ ‘ถ้าอย่างนั้น ฉันจะเดินหน้าจีบนายเองทอย...จะเอาให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยคอยดู’ เนเน่คิดในใจ
- ผู้เขียน
