ซ่า~
เสียงน้ำสาดเข้าใส่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างจังจนเปียกปอนไปทั้งตัว ทำให้เขาได้สติฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ร่างสูงโปร่งถูกพันธนาการข้อมือไขว้หลังด้วยเชือกอย่างแน่นหนานั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในโกดังร้างแห่งหนึ่ง
“อ๊า..” เปลือกตาหนาค่อยๆเปิดขึ้นพร้อมกับอาการเจ็บปวดทั่วทั้งร้ายเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ สายตาคมมองรอบตัวเห็นชายฉกรรจ์นับสิบยืนรายล้อมอยู่ไม่ไกล
“มันฟื้นแล้วครับนาย” เสียงขรึมของชายชุดดำคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเรียกความสนใจจากคนเป็นเจ้านาย
ทอยเองก็หันไปตามทิศทางของเสียงก่อนจะสะดุดเข้ากับสายตาดุดันของเดย์ไนท์จ้องมองมาที่เขาอยู่ก่อนแล้ว
หัวสมองพลันนึกย้อนไปถึง ขณะที่กำลังทำงานอยู่ภายในห้องของเนเน่ เขาได้ยินเสียงคนมาใหม่ดังมาจากหน้าร้าน เดาว่าเป็นเดย์ไนท์พ่อของเธอจึงรีบเก็บของลวกๆ และสับเท้าวิ่งออกไปทางประตูด้านหลัง รีบขับรถไปจอดในซอยเปลี่ยวหวังทำงานให้แล้วเสร็จก่อนปิดโปรแกรม ทว่า หลังจากนั้นไม่รู้เล
