เช้าวันต่อมา...
แกร็ก/ แกร็ก
"เธอมาทำอะไรในห้องนี้?!" พยัคฆ์เปิดประตูห้องนอนออกมาก็เจอนิราอรที่เปิดประตูออกมาจากห้องนอนฝั่งตรงข้าม
"นี่พี่เสือยังไม่กลับเชียงใหม่ไปอีกเหรอ" ปกติวันจันทร์เขามีสอนที่มหาวิทยาลัยนี่นา
"ฉันถามเธอก่อน" เมื่อคืนพยัคฆ์กลับบ้านเกือบสว่างจึงไม่แปลกที่เขาจะยังไม่รู้ว่านิราอรมาอยู่ที่นี่
"พี่รามให้นิดกลับมาทำงานที่นี่"
"แต่เมื่อวานฉันเพิ่งบอกเธอว่าอย่ามาให้เห็นหน้าไม่ใช่เหรอ"
"แล้วนิดต้องทำตามด้วยเหรอ พี่เสือไม่อยากเห็นหน้านิดมันก็เป็นปัญหาของพี่ ไม่ใช่ปัญหาของนิดสักหน่อย"
"แปลว่าเธออยากเห็นหน้าฉันงั้นสิ"
"หลงตัวเอง นิดจะไปอยากเห็นคนอย่างพี่ทำไม"
"ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม" พยัคฆ์สาวเท้าเข้ามาใกล้ พลางใช้สายตามองใบหน้าหวานไร้เครื่องสำอางแต่งแต้มไล่ลงมาถึงลำคอระหงและเนินอกอวบที่ล้นออกมา นิราอรยังยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวสีหวาน เธอกำลังจะอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน แต่เพิ่ง
