ตอนที่ 12 ยั่วโมโห
เช้าวันต่อมา
ไอรินนั่งรอฐานทัพตื่นนอนอยู่ที่โซฟาเงียบๆ เพราะไม่อยากถือวิสาสะรบกวนเจ้าของห้อง และวันนี้เธอเองก็ตั้งใจจะไม่ไปเรียนด้วย เธออยากจะจัดการเรื่องประกาศขายบ้าน และหาที่อยู่ให้เรียบร้อยก่อน
แกร๊ก~
เสียงประตูห้องนอนดังขึ้นทำให้ไอรินหลุดออกจากภวังค์ พร้อมกับร่างหนาของฐานทัพที่เดินเปลือยเปล่าท่อนบนออกมาจากห้องนอน มีเพียงผ้าขนหนูสีดำพันเอวสอบเอาไว้ลวกๆ เท่านั้น
ใบหน้าหวานร้อนฉ่าขึ้นมาทันทีที่เผลอไปสบตาเข้ากับดวงตาราบเรียบของชายหนุ่ม ภาพความทรงจำเมื่อคืนตอกย้ำว่าเธอได้ทำพลาดไปจริงๆ บรรยากาศระหว่างเขากับเธอถึงได้เปลี่ยนไปภายในข้ามคืน
"ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุก" ฐานทัพเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติราวกับเมื่อคืนนี้ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
"ฉันทำอาหารเช้าไว้ให้ ไปกินสิ"
"ฉันไม่ชอบกินข้าวเช้า" ฐานทัพตอบปฏิเสธพร้อมให้เหตุผลไปเรียบๆ
"งั้นนายลงไปส่งฉันข้างล่างหน่อยสิ" ไอรินบอก
