“ฮ่า ๆ สะใจจริง ๆ โว้ย...”
อันวายืนจังก้าเบ่งกล้าม โชว์ความเหนือชั้น พลางจ้องมองเมียพ่อ ที่เกร็งกระตุกจนไร้เรี่ยวแรงอยู่ตรงหน้า
“โหย...ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนะ ทำไมถึงอึดทนจังเลย”
เดียร์น่าพูดพร้อมกับแสดงอาการหอบและเหนื่อย จากการเสียวเกร็ง
แต่อันวาเองยังเฉย ๆ อยู่เลย นี่เขาเป็นมนุษย์จอมพลังหรือไงเนี่ย นี่มัน...ลูกเลี้ยงพลังม้าชัด ๆ
ช่วงเวลาที่เดียร์น่ากำลังนอนหมดแรง พักกายอยู่บนโขดหิน ลูกเลี้ยงบ้าพลังก็เดินเข้าไปในคอกม้า
แต่ไม่นานนักเขาก็ขี่อาชาคู่ใจออกมา ก่อนจะควบทะยานแหวกสายลมไปรอบ ๆ พื้นที่ โดยที่ร่างกายของเขานั้นยังเปลือยเปล่าอยู่เลย
“ห๊า...โอ้โห !!!”
แม้จะเป็นยามค่ำคืน แต่ก็เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ทำให้สามารถมองเห็นอะไรต่อมิอะไรได้บ้าง แม้แต่พวงสวรรค์ของลูกเลี้ยงสุดหื่น เดียร์น่าก็ยังแลเห็นได้เลย ตอนที่เขาโจนทะยานออกไปน่ะ ห้อยโทงเทงเชียวล่ะ
ธรรมชาติที่งดงาม ท้องทะเลและภ
