เย็นในวันเดียวกัน ภูวดลก็พาดอกแก้วมางานเลี้ยงของญาติผู้ใหญ่ เขาไม่ชอบงานเลี้ยงสังสรรค์ มันน่าเบื่อ แต่ก็ยากจะปฏิเสธ
ประตูรถยนต์หรูถูกดึงให้เปิดออกด้วยพนักงานของโรงแรม ภูวดลพาดอกแก้วที่วันนี้แต่งตัวด้วยชุดเดรสยาวคลุมหัวเข่าเข้าไปในงาน
ดอกแก้วอดไม่ได้ที่จะช้อนตามองด้านข้างของคนตัวโต
หล่อนไม่เข้าใจนักว่าทำไมภูวดลถึงพาหล่อนมางานเลี้ยงในค่ำวันนี้ด้วย
“มองฉันทำไม หรือว่าอยากกลับไปที่เตียงอีก”
“ปะ เปล่าสักหน่อยค่ะ”
ชายหนุ่มหยุดเดิน และหันมาจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่า แววตาของเขากรุ้มกริ้ม
“ถ้ายังแอบมองฉันบ่อยๆ อีก เธอจะถูกลากกลับบ้าน และฉันจะกระแทกจนเธอจมเตียง เข้าใจไหม”
น้ำเสียงของภูวดลแผ่วเบา แต่กระแสเสียงของเขาทั้งกระเส่าทั้งเร่าร้อน จนหล่อนถึงกับตัวสั่นเทา
ภูวดลเห็นสีแดงบนแก้มของดอกแก้วก็แทบอดใจไม่ไหว อยากจะจูบหล่อนเหลือเกิน
แต่ที่นี่คงไม่เหมาะสม...
“เดินเข้าไปข้างในได้แล้ว และไม่ต้องแ
