กว่าฟ้าจะสางคงมีเวลาอีกเกือบหนึ่งชั่วโมง บัวคลี่ที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะเสียงไก่ที่ขันรับอรุณวันใหม่ นอนมองชายหนุ่มที่โอบกอดเธอไว้ตลอดทั้งคืนด้วยใบหน้าที่ประดับรอยยิ้มบางของความสุข
มือบางยกขึ้นประคองใบหน้าคมคายที่ยังคงนอนหลับสนิท ไล่นิ้วไปตามแนวสันกรามของชายหนุ่มแผ่วเบาเพราะไม่อยากรบกวนเวลานอนของเขา
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฐานะผู้หญิงขัดดอกของเธอจะได้รับการดูแลดีแบบนี้ ภาพที่เธอวาดฝันเอาไว้ในหัวก่อนมาที่นี่ คือเธอต้องมาเป็นที่ระบายความใคร่ให้ผู้ชายแปลกหน้า ที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน แต่เมื่อมาอยู่จริงๆ เธอกลับได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี ให้ที่อยู่ที่กินเลี้ยงดูเป็นอย่างดีและยังให้เธอมานอนร่วมห้องอีกต่างหาก
ใบหน้าสวยโน้มเข้าหาพาริมฝีปากจุมพิตลงบนแก้มสากเบาๆ ความรู้สึกที่ก่อเกิดขึ้นอยู่ในนี้คือความรู้สึกดีๆ ที่เริ่มก่อตัวขึ้นจนเธอไม่รู้ว่าจะเรียกมันว่าความรักได้ไหม หรือจะเรียกว่า
