เสียงร้องครวญครางดังขึ้นตั้งแต่ช่วงหัวค่ำที่ผ่านมา ปราศจากคำพูดใดๆ จากคนทั้งคู่มีเพียงบทรักที่สอดประสานเข้าขากันอย่างลงตัว เหมือนจะใช้ภาษากายแทนคำพูดนับร้อยนับพันที่อยู่ในใจ เป็นการส่งท้ายในค่ำคืนที่ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะพรุ่งนี้ก็หมดเวลาสำหรับบัวคลี่ที่ต้องทำหน้าที่ขัดดอก หญิงสาวจะต้องออกจากบ้านของเข้มไป
ร่างบอบบางโยกโย้ไปด้านหน้าตามแรงกระแทกกระทั้นที่ถาโถมเข้าใส่ไม่ยั้งอยู่ทางด้านหลัง สองแขนที่ค้ำยันเตียงนอนเอาไว้ก็ตั้งมั่นรับกับความดุดันที่ชายหนุ่มมอบให้
“อี้...อื้อ...งื้อ...” เสียงครางกระเส่าจากความเสียวซ่านที่มอบให้ทำให้บัวคลี่แทบขาดใจทุกครั้งเมื่อแท่งเนื้อกระแทกเข้าใส่อย่างไม่ออมแรง
เข้มจับเอวคอดเอาไว้มั่นกระหน่ำแรงที่มีใส่รูสวาทคับแน่นอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย แม้จะร่วมรักกันมาหลายครั้งจนไม่นับไม่ถ้วน แต่รูสวาทของบัวคลี่ก็ยังคงคับแน่นไม่เปลี่ยนแปลง ตอดรัดแท่งเนื้อของเขาจนปวดไปห
