บัวคลี่ยืนมองเข้มที่กำลังนั่งทำงานอยู่โต๊ะภายในห้องทำงาน ที่ชายหนุ่มจัดสรรปันส่วนเอาไว้อย่างเป็นสัดส่วน ด้านหลังโต๊ะทำงานมีตู้ที่เก็บรวบรวมหนังสือเอาไว้มากมาย เพราะชายหนุ่มเป็นคนชอบอ่านหนังสือ มักจะซื้อหนังสือจากตัวเมืองติดไม้ติดมือกลับมาด้วยทุกครั้ง ทำให้ภายในตู้มีหนังสือเต็มครบทุกชั้น
“พี่เข้มจ๊ะ” เอ่ยเรียกออกไปด้วยความเกรงใจ เมื่อเห็นเข้มกำลังขีดเขียนอะไรบางอย่างลงในสมุดอย่างตั้งอกตั้งใจ เข้มเงยหน้าขึ้นจากสมุดบัญชี ส่งยิ้มอบอุ่นให้หญิงสาวที่ยืนถือแก้วน้ำอยู่ตรงหน้า
“เข้ามาสิ”
“หนูเอาน้ำมาให้จ้ะ” พูดพลางวางแก้วน้ำที่ตนเตรียมมาลงบนโต๊ะ
เข้มมองแก้วน้ำที่มีดอกมะลิลอยอยู่ในนั้นด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะยกขึ้นมาดื่มแก้กระหาย กลิ่นหอมของดอกมะลิและความเย็นของน้ำที่ตักมาจากโอ่งดินเผา ทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาจนเผลอดื่มน้ำลงไปจนเกือบหมดแก้ว เป็นเหตุให้คนที่นำน้ำมาให้ถึงกลับยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
“น้ำขอ
