เมฆดึงแท่งร้อนออกจากร่องรักสีหวานของคนตัวเล็ก แท่งร้อนที่มีน้ำรักและเลือดของคนตัวเล็กติดอยู่ รอยยิ้มมุมปากฉายขึ้นอีกครั้ง… มือหนาจับเรียวขาสวยแยกออกจากกัน สายตาคมก้มไปมองร่องรักสีหวานที่มีเลือดแดงๆไหลซึมออกมา แขนแกร่งเอื้อมมือไปดึงกระดาษทิชชู่ที่โต๊ะข้างเตียง มาซับเบาๆที่ใจกลางสาวของคนตัวเล็กและโยนมันทิ้งลงถังขยะข้างเตียงไป อือ !!!!! เพียงฟ้าที่รู้สึกเจ็บก็ร้องเสียงหลงออกมา “ น้องเจ็บมากไหม ” คนพี่ที่เป็นห่วงคนตัวเล็กมากเอ่ยถามขึ้น “ เจ็บนิดหน่อยค่ะ ” เพียงฟ้าไม่ใช่คนใสๆที่จะมานั่งเขิลอาย ตามสไตล์สาวมั่น เธอเลยไม่รู้สึกอายที่จะนอนอ้าขาให้เขาดูใจกลางสาวของตัวเอง “ มันแดงและบวมมากเลยนะ ” เมฆที่เห็นทั้งบวมและแดงเอ่ยบอกคนน้องไปอีกครั้ง เพียงฟ้าที่นอนอยู่ลุกขึ้นนั่งหลังตรง สองขาเรียวตั้งท่าจะลงจากเตียง “ จะไปห้องน้ำหรอ ” “ เดี๋ยวไปเองพี่ไม่ต้องช่วย ” สาวมั่นที่คิดว่าตัวเองไหวลงจากเ