“เออ นายจะให้แววตามาทำงานจริง ๆ เหรอครับ” หรั่งถามละล่ำละลักเมื่อวันนี้นายหิ้วเด็กสาวมาด้วย และใครคนนั้นไม่ใช่ใครแต่เป็นแววตาเขายังจำวีรกรรมของหล่อนได้อยู่เลย
“เออ แล้วมึงเคยเห็นกูพูดเล่นรึไงล่ะ” เขาหันมาถามลูกน้องคนสนิทและกลับไปมองหญิงสาวคนที่อยู่ในบทสนทนาอีกครั้งที่กำลังทำงานอยู่จริง ๆ ถึงแม้จะไม่ใช่งานที่ทั้งคู่พูดประชดประชันกันที่ให้หล่อนไปขายตัว แต่เขาให้เธอทำงานเสิร์ฟแทน ให้ใส่ชุดแบบที่เธออยากใส่ แม่งชอบยั่วดีนัก อยากทำนักเขาก็จะให้ทำและก็จะนั่งดูเงียบ ๆ ด้วย
“ถ้านายจะมายืนเฝ้าดูแบบนี้ผมว่าลงไปเฝ้าข้างล่างไม่ดีกว่าเหรอครับ”
“ใครเฝ้าใครไอ้หรั่ง อย่างกูเนี่ยนะ จะเฝ้าผู้หญิง และผู้หญิงดื้อแบบนั้นไม่มีทาง” ภูมิว่าหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบแต่ตาก็ยังมองไปข้างล่างไม่วางตา
“แล้วนายจะไปไหนครับ”
“กูจะไปนั่งกินเหล้าข้างล่าง”
นั่นไอ้หรั่งอยากจะบ้าตายนายกูก็ปากแข็งซะด้วยเป็นห่วงเขาแต่ก็ทำเป็นข
