“ธารผมขอโทษ ผมสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก เรากลับไปอยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูกเถอะนะ”
ภีมวัจน์ไม่ยอมปล่อยเพียงธาร แถมยังกอดเธอแน่น คำว่าคิดถึงก็ยังน้อยไปสำหรับความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ โชคชะตากำลังเล่นตลกร้ายกับเขา ไม่เช่นนั้นป่านนี้เขาและเธอคงแต่งงานกันแล้วอย่างแน่นอน
“ไม่ค่ะ ฉันเหนื่อยกับความเสียใจมามากแล้ว ปล่อยให้เราสองคนแม่ลูกได้อยู่อย่างอิสระด้วยเถอะค่ะ คุณอย่าก้าวเข้ามาในชีวิตเราอีกเลย” เพียงธารเอ่ยด้วยความเศร้าใจ เธอกลัวการกลับไปเริ่มต้นกับเขาอีกครั้ง หากต้องเจอเหตุการณ์แบบที่ผ่านมาอีก หญิงสาวจะทนได้อย่างไร
“ไม่ ฉันไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น ถ้าเธอกับลูกไม่ยอมกลับไปกับฉัน” ภีมวัจน์กล่าวพร้อมกับจูงมือหญิงสาวไว้แน่น ก่อนที่เขาจะรวบตัวเธอให้เดินตามเขาออกมา
ตอนนี้ภีมวัจน์ไม่สนใจอะไรแล้ว เขาต้องการให้เพียงธารกลับไปอยู่กับเขา เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ แต่ความรู้สึกของเพียงธารมันได้แตกสลายไ
