สามปีต่อมา...
"พ่อขา น้องช้าง~" เสียงหวานแจ๋วของเด็กน้อยในวัยสามขวบเศษยิ้มหวานเอ่ยบอกคนเป็นพ่อพลางชี้ไปยังช้างเชือกใหญ่ที่อยู่ภายในสวนสัตว์
"น่ารักไหมครับ" จอร์แดนนั่งยองถามลูกสาวตัวน้อย
"น่ารักค่ะ" สมายด์ยิ้มหวานตอบกลับพ่อไปด้วยใบหน้าสดใสไม่ต่างจากคนเป็นแม่ หมอหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มตามออกมาในความน่ารักของลูก ก่อนจะจ้องมองไปยังซัมมายด์ที่เดินเข้ามา
"นี่ เราไปซื้อน้ำมา" เจ้าของใบหน้าใสยิ้มบอกคนรักตาหยี
"ทำไมไม่บอก ฉันจะได้ไปซื้อให้"
"แค่นี้เองจอร์แดน เราไปซื้อเองดีกว่า อีกอย่างจอร์แดนก็ต้องคอยอุ้มน้องสมายด์ด้วย" ร่างบางตอบกลับด้วยเหตุผลพร้อมกับก้มลงนั่งยองคุยกับลูกสาว
"หิวน้ำไหมคะ เด็กดีของหม่ามิ๊"
"หิวค่ะ" สมายด์ยิ้มตอบ ทำให้คนเป็นแม่ยกยิ้มก่อนจะจัดการเปิดขวดน้ำป้อนให้ปากเล็ก โดยหลังจากที่ดื่มน้ำกันจนเรียบร้อย
"เราจะไปไหนต่อกันดี" จอร์แดนมองหน้าถามคนรัก ซัมมายด์ที่
