เมื่อเจ้าหน้าที่เข็นเตียงคนป่วยออกไป วฤทธิ์ยืนทำอะไรไม่ถูกอยู่เป็นนาน น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาหนึ่งหยด เขายืนหลับตานิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินออกไป พร้อมกับดวงไฟที่ลุกโชนในแววตา เขาไม่อยากเชื่อว่าปทิตาจะเป็นคนเช่นนี้
ก่อนหน้าเธอคนอื่นจะพูดลับหลังอย่างไรเขาก็ไม่เคยเชื่อ และพิสูจน์ด้วยตัวเองเสมอ แต่ครั้งนี้เป็นเธอที่พูดสิ่งเหล่านี้ตรงหน้า
แล้วจะให้เขาทำอย่างไรได้ นอกจากเป็นฝ่ายเดินออกมา
"ไวท์ไปแล้ว" พิมพ์ดาวกระซิบบอกปทิตาที่นอนน้ำตาไหลเงียบๆ อยู่เพียงลำพัง
"เขาเเสดงเก่งเหมือนกันนะคะ แสดงว่าเสียใจอย่างแนบเนียนแต่ในใจคงโล่งมากที่ทำให้เพนนีแท้งสำเร็จและต้องยกเลิกงานแต่งงานไป"
"เพนนีโอเคไหม"
"โอเคสิคะ จะว่าไปเพนนีก็แสดงเก่งเหมือนกันนะเนี่ย" เธอบอกยิ้มๆ แต่ไม่ได้ยิ้มเพราะความสุขหรอก ยิ้มเย้ยหยันตัวเองต่างหากล่ะ ก็ชีวิตเธอตอนนี้มันช่างน่าขันนัก สมกับที่เรียนการแสดงและอยู่ในวงการมา แม้แต่ในชีวิ
