“สวัสดีครับทุกคน คุยอะไรกันอยู่”
พอเด็กหญิงบุญรตาเจออาไวท์แกก็กรี๊ดเบาๆ วิ่งตื๋อมากอดอาไวท์ผู้ใจดี สปอร์ต เป็นจอมสปอล์ยของเธออย่างดีอกดีใจ เขาอุ้มเธอแล้วพาหมุนจนหญิงสาวหัวเราะคิกๆ
ผู้ใหญ่เห็นภาพนี้แล้วยิ้มกันถ้วนหน้า อาหลานคู่นี้เขารักกันเหลือเกิน บุรินทร์มองแล้วสงสารน้องชายเล็กน้อย วฤทธิ์คงคิดถึงลูกที่เสียไปและทุ่มความรักให้หลานเป็นการชดเชย ในหลายๆ ครั้งในสายตาพระเอกหนุ่มที่มองหลานเขาเห็นแววตาชนิดหนึ่งในดวงตาคู่นั้น รู้ทันว่าคนเป็นน้องคิดถึงลูกแต่เขาก็ไม่พูดแต่ให้ลูกสาวช่วยเป็นเด็กดีกับคุณอาเพื่อช่วยเยียวยาจิตใจน้องชายให้ลืมความสูญเสียที่ผ่านมา
“ว่าไงเรา ไปโรงเรียนวันแรก เป็นไงบ้าง” พระเอกหนุ่มเอ่ยถามหลานสาว
“กำลังเล่าเลยว่าไปเจอเพื่อนหน้าเหมือนตัวเอง เลยตั้งชื่อให้ว่าบีสอง ยายบีไปช่วยเค้าที่โดนแกล้งด้วยเนี่ย” วีณาเล่าเรื่องที่ได้รับการถ่ายทอดจากครูที่โรงเรียนให้ทุกคนได้ฟัง โดยที่ยาย
