ลูกของเขามีสองคน... วฤทธิ์เห็นหน้าลูกก็แน่ใจเเล้ว ยิ่งท่าทางของแม่ยิ่งแน่ใจยิ่งกว่า แม้มีบางคนที่บ้านจะเชื่อว่าเขามีลูกจริงนับจากเรื่องระยะเวลาแต่เสนอให้ตรวจดีเอ็นเอเพื่อความแน่ใจ แต่สำหรับเขาแล้วมันไม่มีความจำเป็นเลย เสียงหัวใจเขาที่เต้นอยู่ในตอนกอดลูกชายบอกชัดเจนแล้วไม่ใช่หรือ
"เฮ้ คุณกอดผมนานไปแล้วนะ" เสียงเล็กๆ เป็นภาษาสากลทำให้วฤทธิ์คลายอ้อมกอดลง เขาลูบหัวเด็กชายแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะหันมาหาปทิตาที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เธอคงรู้ตัวว่าผิดเเผน
เมื่อวานเขาเอะใจอยู่แล้ว ว่าเธอเหมือนอยากหนี และไม่ไว้ใจว่าเธอจะมาตามนั้นเลยจำเลขทะเบียนรถเธอแล้วให้คนของพี่ชายไปติดตามให้รวมทั้งให้เฝ้าบ้านเธอด้วย เขาเลยตามเธอมาทันก่อนที่เธอจะหนีไป
เขามองเด็กทีละคน ก่อนจะเงยหน้ามามองเธอ
"อย่าคิดจะหนี ไปขึ้นรถเราผม วันนี้ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง"
"..."
ปทิตามือเย็น พยายามโทรออกหากพิมพ์ดาว แต่เขาก็เดินใกล้เข้าม
