สายลมบางเบายามเช้าเคลื่อนพัดผ่านเรือนผิวของหญิงสาวขณะนั่งจิบกาแฟอุ่น ๆ อยู่ตรงระเบียง เธอกวาดสายตามองวิวทิวทัศน์ธรรมชาติอย่างเพลิดเพลิน ริ้วปอยผมสวยพลิ้วไหวตามแรงลมยามพัดผ่าน เธอเงยหน้าสูดหายใจรับเอาอากาศบริสุทธิ์และกลิ่นหอมของมวลดอกไม้จนเต็มปอด นับเป็นช่วงเวลาธรรมดาที่สุดแสนพิเศษที่เกิดขึ้นในความรู้สึกของเธอ
“ชอบไหม?” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง พลางโอบกอดแฟนสาวด้วยสัมผัสอันอ่อนโยน ไอลินฉีกยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติตอบรับจุมพิตของชายหนุ่มที่ประทับลงแก้มของเธอ
“หมายถึงชอบอะไรคะ? ลินจะได้ตอบถูก”
“อืม…หมายถึงทุกอย่าง” ธาวินใส่เสื้อเชิ้ตเบาสบายสีเทา เอ่ยพลางผละตัวแล้วล้มตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างๆกัน
ชายหนุ่มนั่งเงียบ เอียงมองวิวด้านนอก แสงอาทิตย์สีส้มปะทะใบหน้าชายหนุ่ม ยิ่งสะท้อนความหล่อเหลา คิ้วคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสันให้ดูชัดเจน รอยยิ้มละมุนอบอุ่นเผยขึ้นบนใบหน้าของธาวิน ไอลินนั่งมองเขา พล
