แสงแดดยามเช้าส่องกระทบผ่านกระจกบานใหญ่เข้ามาภายในห้องนอน ไออุ่นละมุนสัมผัสเข้ากับใบหน้าสวยของหญิงสาวที่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาอยู่บนเตียงสีดำขนาดใหญ่ เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ ขยับใบหน้าเรียวสวยไปมา
“อื้อ…อ๊ะ…” ร่างบางกำลังเหยียดตัวบิดขี้เกียจ ก่อนจะสัมผัสได้ถึงความปวดหนึบบริเวณหน้าท้องแบนราบอย่างฉับพลัน เธอยันร่างกายลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะพยายามนึกย้อนถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ไอลินกัดปากแน่นเมื่อความทรงจำทุกอย่างลอยเข้ามาในหัวสมอง ใช่…เธอจำมันได้ทุกสิ่งอย่าง ถึงแม้จะอยู่ภายใต้การครอบงำจากฤทธิ์เหล้าและยาปลุกอารมณ์ที่เผลอพลาดพลั้งกินเข้าไป และมันช่างน่าอายที่เธอเป็นฝ่ายเรียกร้องความต้องการจากเขา เขาคนนั้นอีกแล้ว
“ตื่นแล้ว?”
“คุณ…” เสียงทุ้มอันคุ้นเคยฉุดร่างบางให้สะดุ้งออกจากภวังค์
“กินข้าวซะ แล้วก็กินยาด้วย”
ธาวินเดินเข้ามาอย่างด้วยท่าทางราบเรียบสุขุม เขาใส่กางกางเกงสแลคขายาวสีเข้
