ภู เอริน พาเพลงไปซื้ออุปกรณ์การเรียนที่ห้างสรรพสินค้าตั้งแต่ช่วงเที่ยง กลับถึงบ้านในเวลาที่ดวงตะวันลาลับขอบฟ้าไปแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่ภีมกับยี่หวากลับจากทำงาน
"หนมถ้วย จัสติน พี่เพลงกลับมาแล้ว" เจ้าสี่ขาต่างไซส์วิ่งออกมาต้อนรับด้วยความโลดเต้นดีใจที่เจ้าของตัวน้อยกลับมาสักที เจ้าหนมถ้วยกระดิกหาง หมุนตัวติ้วๆ ไถหน้า ไถตัวกลิ้งกับพื้น แล้วนอนหงายให้เพลงเกาท้อง ส่วนเจ้าจัสตินก็กระดิกหางเข้ามาหาแล้วเลียมือเลียแขนของเพลง มือเล็กลูบหัวของมันช้าๆ อย่างอ่อนโยน
"คิดถึงกันน่าดู พี่เพลงหายไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง" เอรินมองดูเจ้าหน่อมแน้มกับเจ้าตัวป่วนแสดงความรักความคิดถึงที่มีมากต่อหลานสาวอย่างเอ็นดู
"พ่อภีม แม่หวา กลับมาแล้วค่ะ" เพลงส่งเสียงใสๆ เมื่อรถของคนเป็นพ่อขับแล่นเข้ามาจอดต่อท้ายรถของคนเป็นปู่ ในขณะที่แม่บ้านช่วยกันยกของที่ซื้อมาเข้าบ้าน
"ปู่ภูกับย่าเอรินพาไปเหมาห้างมาเหรอครับ" ภีมแซวลูกส
