หญิงสาวบอกตัวเองว่าตอนนี้เธอควรจะนอนอยู่ที่ห้อง ไม่ใช่มาทำอาหารงกๆ อยู่ในครัวแบบนี้ เธอเกือบจะหลับอยู่รอมร่อ แต่มารผจญก็เข้ามาขัดขวางจนได้ เมื่อมีคำสั่งจากเจ้านายจอมโหดส่งตรงมาถึงเธอ เขาสั่งให้เธอเข้าครัวเพื่อทำอาหารไทยสำหรับมื้อค่ำวันนี้
‘อาหารที่คุณเคยสั่งให้ผมก็ได้ ผมชอบ’
‘อาหารที่คุณชอบวันนั้น แม่ฉันเป็นคนทำ ไม่ใช่ฉัน’
‘เหอะ ทำให้ได้แล้วกัน อย่าให้รสชาติแย่จนกลืนไม่ลงเป็นพอ’
คิดแล้วก็อยากจะเทเกลือลงไปในอาหารสักกระปุก แต่ไม่อยากให้เสียชื่อเชฟอันดับหนึ่งของโรม เธอก็เลยต้องทำอาหารให้เขาอย่างสุดความสามารถ เธอทำอาหารอย่างที่สี่เกือบเสร็จแล้วเชียว หากโทรศัพท์ไม่ลั่นขึ้นเสียก่อน
เมื่อเห็นปลายสายเธอแปลกใจมาก เธอทิ้งเตาไว้ให้คนครัวประจำดูแลต่อ ส่วนตัวเองออกไปรับโทรศัพท์ที่สวนดอกไม้หลังห้องครัว
“ร็อกกี้...” ชายหนุ่มติดต่อมาหาเธอหลายครั้ง แต่เธอยุ่งจนไม่ได้รับสาย เขาติดต่อมาหลังจากหายไป
