จูเลียร์เท้าคาง ฟังอย่างตั้งใจ คิดตาม ชายหนุ่มเริ่มอึกอักกับประโยคต่อไป
“เราก็...” อาจมีอะไรกัน “ตื่นมาในสภาพที่...น่าสงสัยว่า...”
“ฉันนอนอยู่ด้วยทั้งคืนนะ” ดาราสาวเฉลยความจริงแบบหมดเปลือก ทำเขาอึ้ง “ฉันนอนตรงกลาง ฉันกอดเมรี่ที่เมาแล้วร้องไห้ตลอดเวลาไว้ ส่วนเธอก็นอนกอดหมอนข้างจนเลื่อนตกลงไปนอนที่พื้นห้อง เธอทำอะไรหมอนข้างรึเปล่า ฉันก็ไม่แน่ใจนะ แต่เธอส่งเสียงดังทั้งคืนเลย...” สายตาของดาราสาวยิ้มขำ
ไคล์อายจนหน้าแดงก่ำ
“พอ! ...ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว...จะได้ไม่ค้างคาใจ!”
“ค้างคาอะไรเหรอ” เธอแสร้งพูดเย้า “เธอไม่อยากรู้เหรอว่าเธอพร่ำถึงชื่อใคร...ใครน๊า”
“ผมไม่อยากรู้ ไร้สาระ ผมไปอาบน้ำก่อนล่ะ เบื่อผู้หญิงพูดมากจริงๆ”
เขาลุกจากโซฟาจะเดินเข้าห้องนอน...
“จริงสิ ตะกี้ ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมายืนลับ ๆ ล่อ ๆ แถว ๆ หน้าห้องของเธอ”
จูเลียร์รีบเล่าก่อนจะลืมเสีย เพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของตัวเอง
“
