ตอนที่ 13
เมื่อร่างของขวัญรวินทร์เกร็งกระตุกเฮือกสุดท้าย ธันวาก็ผละใบหน้าออกมาจากความฉ่ำหวานนั้น ปลายลิ้นลากไล้ขึ้นไปตามร่องกลีบสวาทที่บัดนี้บวมช้ำด้วยแรงปรารถนา สูดดมกลิ่นหอมหวลจากกายสาวอย่างลุ่มหลง ดวงตาคมกริบจ้องมองเข้าไปในดวงตาฉ่ำหวานที่ปรือปรอยของขวัญรวินทร์ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยผสมผสานกับความต้องการที่ยังไม่ดับมอด
ม่านกั้นสีขาวที่กั้นระหว่างเตียงตรวจถูกเปิดออกช้าๆ มันกำลังจะกลายเป็นประจักษ์พยานแห่งความปรารถนาที่ซ่อนเร้น ธันวาโน้มตัวลงไปโอบกอดร่างบอบบางของเธอแนบแน่น ดึงร่างเด็กสาวเข้ามาสู่กลางลำตัวที่ร้อนผ่าวของเขา ขวัญรวินทร์ซบหน้าเข้ากับแผงอกของอาจารย์หนุ่มอย่างอ่อนระทวย เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยในอ้อมกอดนี้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความเจ็บปวดทางกายและใจที่เคยกัดกินดูจะบรรเทาลงไปอย่างน่าอัศจรรย์
“อาหมอรู้สาเหตุที่เลือดหนูไหลออกมาเยอะๆ แล้วล่ะ” ธันวา เอ่ยเสียงทุ้มต่ำ
