ฮัสลานก็หยิบของออกมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เพราะเขาจะทำให้คนใสซื่ออย่างเธอนั้นรู้อย่างแจ่มแจ้งเลยว่าของพวกนี้มันใช้งานยังไง…เขาได้แต่ภาวนาของให้ไก่ตุ๋นของแม่เขานั้นช่วยกระตุ้นด้านมืดของเธอออกมา ทีนี้แหละ เธอเสร็จเขาแน่ ฮัสลานคิดในใจไปอย่างชอบใจ ก่อนจะแอบแลสายตาไปมมารียาแล้วเขาก็เห็นเธอมองต่ำลงมาเขาก็ก้มมองตามแล้วก็เงยหน้ามองเธออีกครั้ง
“นี่คุณมองอะไรงั้นเหรอ คงไม่ได้เปรียบเทียบไอ้แท่งนี่กับน้องชายของผมหรอกนะ” ฮัสลานแกล้งพูดหยอกเย้าใส่เธอไปแบบอ่อยๆ
“อ่อ เปล่านะคะ ฉัน..ฉัน…ฉันแค่เขินที่จะมองของพวกนี้น่ะค่ะ..กเลยลดสายตามองไปทางอื่น ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบที่คุณพูดเลยนะคะ ไม่ได้คิดจริงๆค่ะ” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ทำมือปฎิเสธไปแบบรนๆ เธอรู้สึกอายชะมัดเลยตอนนี้ให้ตายเถอะ
“หึ…โอเคถ้าคุณไม่ได้คิดอะไรก็หยุดมองต่ำลงไปตรงนั้นได้แล้ว…แล้วก็ไม่ต้องอายเพราะนี่น่ะมันเป็นเรื่องธรรมชาติที่ทุกคนจะต้องได้ลิ้มลอง คุ
