จากนั้นมารียาก็มานั่งทานอาหารที่ถูกเตรียมไว้บนโต๊ะอาหารอย่างเรียบร้อย ซึ่งแต่ล่ะอย่างก็เป็นสิ่งที่เธอชอบกินทั้งนั้น มันจึงทำให้เธอนั้นทานอย่างเอร็ดอร่อยและเธอก็ทานเข้าไปแบบเต็มอิ่มเลย เพราะไม่รู้ว่ามื้อเย็นเธอจะได้ทานอีกเมื่อไหร่ “นี่เมื่อคืนผมใช้แรงคุณหนักไปเลยเหรอ คุณถึงได้หิวโซขนาดนี้…ค่อยๆกินก็ได้คุณ…เดี๋ยวก็ติดคอหรอก” ฮัสลานที่นั่งทานอาหารตรงข้ามเธอพูดออกไป เมื่อเธอนั้นทานแบบไม่สนใจอะไรเขาเลย จนเขาต้องเอ่ยทักอย่างอดไม่ได้ “ฉันหิวฉันก็กินให้อิ่มมันผิดหรือไงคุณ คุณก็ทานของคุณไปสิ….อย่ามาวุ่นวายกับฉันได้ไหม…” มารียาพูดตอบไปด้วยเสียงเข้มแล้วมองเขาด้วยสีหน้าค้อนๆ เพราะเขาทำกับเธอราวกับเป็นแม่พัน งั้นเธอก็จะเอาแต่ใจใส่เขา จะโวยวายและขี้วีน จนเขาไม่อยากจะได้เธอไปเป็นแม่ของลูกหรือเมียของเขาเลย “คุณจะทานให้อิ่มยังไงก็ทานไป แต่ผมไม่ชอบให้คุณมาขึ้นเสียงกับผมแบบเมื่อกี้ อย่าทำอีก…” ฮัสลานพูดออ