พอทานอาหารเย็นท่ามกลางพระอาทิตย์ตกดินกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองก็มานั่งชมการแสดงของที่พักที่เตรียมมาให้พวกดู และฮัสลานก็ชวนมารียานั้นไปเต้นแบบสไตล์อาหรับกันอย่างสนุกสนาน ทำให้ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่ทั้งสองนั้นมีความสุขมาก จนกระทั่งทั้งสองนั้นกลับเข้าไปพักผ่อนในกระโจม
“พรึบ…ขอบคุณนะคะที่ทำให้ฉันมีความสุขแบบนี้…” มารียาเดินเข้าไปกอดฮัสลานจากด้านหลังแล้วเธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข
“อืม..แต่แค่ขอบคุณผมเองเหรอ เมื่อกี้ใครบอกนะว่าวันนี้จะจัดให้ผมเด็ดๆเลยน่ะหึ….” ฮัสลานหันมาแล้วมองเธอด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม เพราะตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาและเธอจะต้องเข้าหอกันได้แล้ว
“เรื่องแบบนี้นี่จำแม่นเลยนะคะ ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ คืนนี้ฉันไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน ยังไงคุณก็ต้องได้ดื่มด่ำกับคืนเข้าหอของเราสองคนอยู่แล้ว…คุณจะให้ฉันเริ่มตอนนี้เลยหรือเปล่าล่ะคะ” มารียาเงยหน้ามองสบตากับเขาแล้วเอ่ยถามออกไปด้วยสีหน้ายั่วยวน
“แล้วค
