ตอนที่ 47

3523 คำ

พอเลิกงานฮัสลานก็พามารียาแวะมาเก็บของใช้ของเธอที่บ้าน เพราะต่อไปนี้เธอจะต้องย้ายไปพักอยู่กับเขาที่เพ้นท์เฮ้าท์อย่างไม่มีกำหนด จากนั้นฮัสลานก็พามารียามายังเพ้นท์เฮ้าท์ของเขาก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว พอฮัสสลานเปิดประตูแล้วลากกระเป๋าเข้ามา เขาก็หันไปหามารียาแล้วเข้าไปโอบกอดเธอทันที “อื้อ…วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว…เราไปอาบน้ำด้วยกันดีไหมคุณ….จุ๊บ…อือ….” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วเขาก็จูบลงบนคอขาวๆของเธอ ก่อนจะเอาหน้าซุกไซร้อย่างหื่นๆ “อื้อ…ได้ค่ะ แต่ขอพักให้หายเหนื่อยก่อนได้ไหมคะ คุณถอยออกไปก่อนค่ะ ตอนนี้ตัวฉันมันเหม็นเหงื่อไคจะแย่แล้ว คุณยังมาจูบมาดมอยู่ได้ ไม่เหม็นหรือไงคะ อือ…คุณฮัสลาน…” มารียาพูดบอกไปก็เอามือดันหน้าอกของเขาอย่างห้ามๆ เพราะตอนนี้ตัวเธอนั้นมันเหม็นกลิ่นเหงื่อจะตายไป เขายังมาดมมาหอมไม่เหม็นหรือไงกัน "เหม็นตรงไหน กลิ่นตัวคุณมันหอมจะตายไป โดยเฉพาะเวลาที่คุณทำอะไรเหนื่อยๆแบบนี้มันก็ทำให้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม