ก็ปล่อยให้มันมโนต่อไป เพราะความจริงคือ...ไม่ให้ไป! ผ่านไปเกือบสิบนาทีกว่าเหมราชจะแกะมือของชมออนที่คล้องแขนกำยำเอาไว้แน่นออก “ชมไม่อยากให้เหมรีบกลับไร่ นาน ๆ มาที คืนนี้...” นัยน์ตาดำขลับแหงนมองราวกับขอกำลังใจ เหมราชเห็นสายตาอิ่มอุ่นที่มองเขาอยู่ก็อดเกรงใจไม่ได้ “วันนี้ผมไม่สะดวก” แล้วทำไมต้องเกรงใจด้วยวะไอ้เหม เป็นบ้าไปแล้วหรือไง ยัยนี่ไม่ได้เป็นอะไรกับแกสักหน่อย อิ่มอุ่นเห็นสายตาของพ่อเลี้ยงหนุ่มมองมา อีกทั้งคำปฏิเสธให้สาวสวย หมวยเซ็กซ์อย่างชมออนก็รู้สึกดีนิด ๆ แต่ก็อดลอบคิดในใจในแง่ร้ายไม่ได้ คนอย่างเขามันน่าไว้ใจได้เสียที่ไหน ปากว่า มือก็ถึงอย่างนั้น วันนี้ไม่สะดวก แสดงว่าถ้าวันไหนสะดวกคงจะค้าง ร้ายจริง ๆ ร่างเล็กก้าวขาขึ้นรถไปก่อน เหมราชจัดการกับชมออนจนหญิงสาวยอมถอนกำลังล่าถอยไปก่อน แล้วก้าวตามไปนั่งด้านหลังคนขับคู่กับอิ่มอุ่น “ทำไมคุณเหมไม่ไปนั่งคู่กับพี่จิล่ะคะ” “อยากนั่งตรงน