"คุณพ่อจะเล่นตามน้ำกับผมนะครับ" บุตรชายเอ่ยถามผู้เป็นบิดาทันที หลังจากที่มารดาออกไป
"ใช่แม่เขาควรจะปลงได้แล้ว ถ้าตราบใดที่แม่เขาไม่ยอมรับหนูเฟรม เราก็แค่ไม่ต้องคุยกับเขาดูซิว่าเขาจะทนได้แค่ไหน" คุณอดิศักดิ์เอ่ยออกมาด้วยความจริงจัง นั่นเพราะว่าท่านเป็นห่วงหลานที่กำลังจะเกิดมา ภรรยาของท่านกำลังจะพรากแม่พรากลูก ท่านไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง สิ่งเดียวที่ท่านจะทำได้ นั่นก็คือสนับสนุนการตัดสินใจของบุตรชาย
"ขอบคุณคุณพ่อนะครับที่เข้าใจ แต่ผมก็ไม่รู้เลยว่าคุณแม่ไปพูดอะไรกับเฟรมเขาบ้าง ลำพังตัวเฟรมเองก็ยังไม่ให้อภัยผมเลย แบบนี้บอกได้เลยว่ายากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า" บุตรชายเอ่ยออกมาด้วยความท้อแท้ใจ ถ้าต่อหน้าเขามารดายังเป็นแบบนี้ ไม่ต้องสืบเลยว่าเวลาที่ท่านอยู่ต่อหน้าอณิชาท่านจะเป็นแบบไหน
"ยังไงเราก็ต้องทำให้สำเร็จ แม่ของลูกเป็นคนอย่างนั้นก็จริง แต่สุดท้ายแล้วเดี๋ยวก็ใจอ่อนเองแหละ เราแค่ต้องพยายามทำใจแข็
