เวลาผ่านไปสักพักชายหนุ่มก็ยังจมอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง จนนางแม้นนำอาหารมาเสิร์ฟ เขาจึงก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร ไม่ได้สนใจอิงดาวแต่อย่างใด อิงดาวแปลกใจเป็นอย่างมากเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา หลังจากเขารับสายโทรศัพท์ ปฏิกิริยาทุกอย่างของเขาก็เปลี่ยนไป
อารมณ์ที่เปลี่ยนไปของภูผา มันทำให้อิงดาวรู้สึกหวั่นใจเป็นอย่างมาก เขาคงกำลังเครียดเรื่องอะไรสักอย่าง แต่เธอไม่มีสิทธิ์ถาม เธอเป็นเพียงแค่นางบำเรอของเขา เธอได้แต่เฝ้ามองเขาอยู่ห่างๆ เท่านั้น
ว่าแล้วชายหนุ่มก็รับประทานอาหารอย่างรวดเร็ว ส่วนอิงดาวที่ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เธอก็รับประทานเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินไปจ่ายเงินให้กับนางแม้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งสายตาให้หญิงสาวเดินตามเขากลับไปที่รถ
ในหัวของหญิงสาวมันเต็มไปด้วยคำถาม ที่เธอไม่กล้าแม้แต่จะเอื้อนเอ่ยออกไป เธอได้แต่เฝ้ารอดูว่า ถ้ากลับไปถึงที่ไร่แล้วจะเจอใคร
