พอส่งบุรุษหน้าหนาออกไปได้แล้ว อวี้หลิงนางกินต่อได้เพียงอีกไม่กี่คำ ก็เรียกให้สาวใช้เข้ามาเก็บ เสี่ยวเถาเข้ามาช่วยนางล้างหน้าบ้วนปากอีกครั้ง เพื่อจะได้พักผ่อน
กว่าหรงจื่อจะกลับเข้ามาในห้องหออีกครั้ง อวี้หลิงนางก็หลับไปเสียแล้ว ด้วยรู้ดีว่ายามนี้มิอาจจะร่วมรักกับนางได้ เขาจึงเดินเข้าไปล้างตัวแล้วขึ้นเตียงมาสวมกอดนางแทน
“นอนเถิด ไว้อีกสามเดือนข้าค่อยเข้าหอ” เขากดจูบที่แก้มนวลก่อนจะกระชับคนในอ้อมแขนแน่นขึ้นแล้วพากันหลับไป
ผ่านงานมงคลของอวี้หลิงมาได้สองเดือน ตระกูลจ้าวกับตระกูลจางก็ประกาศเรื่องงานแต่งของจางสิงเทียนและจ้าวซินซิน ฤกษ์มงคลของทั้งสองจะเกิดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า
อวี้หลิงที่มิอาจไปร่วมงานได้ นางจึงได้ส่งของไปมอบเพื่อเติมสินเดิมให้จ้าวซินซินแทน
เมื่อก่อนเป็นอวี้หลิงที่ต้องคอยวิ่งตามหรงจื่อ ทั้งซื้อของว่างให้เขา และจัดเตรียมเสื้อผ้าให้เขา แต่มาตอนนี้ล้วนกลับกัน กลายเป็นหรงจื่
