น้ำค้างกลางดวงใจ

พี่น้องท้องชนกัน

เช้าวันต่อมา...

หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นคนที่อยู่ข้างกายมาตลอดทั้งคืน เธอมองไปที่ห้องน้ำก็พบว่าเขาไม่อยู่ที่นั่น หญิงสาวจึงรีบตรงไปที่ห้องน้ำ ก่อนที่เธอจะชะล้างร่องรอยที่เขาสัมผัสเธอ นึกแล้วหญิงสาวก็ยังเจ็บใจไม่หาย เธอจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ต่อ โดยที่ไม่ถูกเขาเอารัดเอาเปรียบได้ยังไง แค่คิดก็ยังกลุ้มใจ

เมื่อจัดการตนเองเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวจึงออกมาที่ห้องนั่งเล่น เธอมองไปรอบๆ ก็ไม่พบเขา หญิงสาวรู้สึกทั้งดีใจและเสียใจ เขาคงเกลียดเธอมากจริงๆ ขนาดที่ที่ใช้เป็นเรือนหอยังเป็นคอนโดของเขา ไม่ใช่บ้านที่เขาใช้อาศัยอยู่กับบิดามารดา แค่นี้หญิงสาวก็รู้แล้วว่าเขารังเกียจเธอแค่ไหน

น้ำค้างไม่รู้ว่าเธอเลือกทางผิดหรือไม่ที่ทำเช่นนี้ หญิงสาวรู้สึกว่าตนเองกำลังเจ็บปวดเมื่อเจอเรื่องราวเช่นนี้ เธอจะอยู่เป็นสิ่งของที่ไร้ค่าของเขาไปได้นานแค่ไหน หญิงสาวได้แต่ถอนใจด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง

เมื่อไม่พบเจ้าของห้อง หญิงสาวก็ออกมาเดินเตร็ดเตร่ที่ห้างตามลำพัง เพราะเธอลางานไว้สามวัน ดังนั้นวันนี้จึงยังไม่ครบกำหนดการไปทำงาน เธอไม่กล้าโทรหาเพื่อนสนิท ด้วยกลัวว่าเพื่อนสนิทของเธอจะรู้ว่าชีวิตหลังแต่งงานของหญิงสาว ไม่ได้หวานดังเจ้าหญิงในเทพนิยาย

เธอเดินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อผ่านโซนโรงหนัง พลันสายตาของหญิงสาวก็เห็นสามีหมาดๆ ของเธอควงคู่มากับดาราสาวเจ้าบทบาท แม้ทั้งคู่จะพรางตัวเท่าใด หญิงสาวก็ยังจำได้ ชายหนุ่มมองมาที่หญิงสาวด้วยแววตาเยือกเย็น เธอต้องพยายามสะกดกั้นอารมณ์ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาคนทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ

“จะทำอะไรก็กรุณาให้เกียรติกันด้วย” หญิงสาวกล่าวเสียงขุ่น

“ผมทำอะไร ก็แค่พาน้องพิมมาดูหนังเท่านั้นเอง” อิธานกล่าวอย่างไม่ยี่หระ

“พี่น้องท้องชนกันล่ะไม่ว่า” หญิงสาวกล่าวอย่างไม่ไว้หน้า ในเมื่อเขาไม่ให้เกียรติเธอ เธอก็ไม่ควรจะให้เกียรติเขา มีอย่างที่ไหนเพิ่งแต่งงานกับเธอเมื่อคืน แต่ตอนนี้กลับควงผู้หญิงคนอื่นมาดูหนัง

“นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ จะให้ฉันฟ้องหมิ่นประมาทเธอเหรอ” พิมพรรณกล่าวเสียงเขียว ถ้าไม่ติดว่าไม่ต้องการเป็นจุดสนใจป่านนี้เธอคงฝากรอยไว้ที่แก้มน้ำค้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ฟ้องก็ฟ้องสิคะ ฉันจะได้ฟ้องกลับคุณในฐานะชู้ของสามีฉัน งานนี้คงจะงามหน้าทั้งผู้หญิงผู้ชาย ไม่มีที่ยืนในวงการแน่นอน” น้ำค้างยิ้มเยาะคนทั้งคู่ ตอนนี้เธอรู้สึกรังเกียจอิธานเหลือนเกิน เธอไม่น่าเลือกทางนี้เลย เพราะมันกำลังทำให้เธอเจ็บปวดอย่างที่เธอไม่เคยคิดมาก่อน

“เธอนี่มันหน้าด้านจริงๆ ผู้ชายเขาไม่อยากแต่งด้วยแล้วยังบังคับเขา เอาความภูมิใจตรงไหนมาเรียกตัวเองว่าภรรยา หน้าไม่อายจริงๆ” เมื่อไม่สามารถหยุดน้ำค้างได้ พิมพรรณก็ดึงปมที่เธอบังคับให้อิธานแต่งงานด้วยมาทำร้ายหญิงสาว แม้ว่าจะแสร้งทำเป็นไม่เจ็บปวด แต่ลึกๆ ข้างในแล้วหญิงสาวกลับรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก