เมื่อกลับมาถึงที่ห้องของตนเอง น้ำค้างจึงร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ เธอให้สัญญากับตนเองว่าเธอจะร้องไห้แค่วันนี้เท่านั้น แล้ววันพรุ่งนี้เธอจะเข้มแข็ง พร้อมทั้งก้าวเดินไปตามทางที่เธอ เลือกแม้ว่ามันจะเจ็บปวด แต่อย่างน้อยหญิงสาวก็ได้เลือกทางเดินนี้ไปแล้ว
หลังจากวันนั้นน้ำค้างก็ได้รับการติดต่อจากอิธาน เขาพาผู้ใหญ่มาสู่ขอหญิงสาวตามประเพณี ท่ามกลางของประหลาดใจของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เพราะทั้งสองไม่ได้มีทีท่าว่าจะคบหากันมาก่อน แต่อยู่ดีๆ อิธานก็แจ้งให้บิดามารดามาสู่ขอหญิงสาวให้ตนเอง
ซึ่งบิดามารดาของอิธานชอบใจในตัวว่าที่ลูกสะใภ้เป็นอย่างมาก ใบหน้าหวานมีเพียงแป้งฝุ่นและลิปกลอสแต่งแต้มเท่านั้น แต่กลับดูมีเสน่ห์เสียจนไม่อาจละสายตาจากใบหน้างามนี้ได้ ท่านก็อยากรู้เช่นกันว่าที่บุตรชายทำท่าทางไม่เต็มใจแต่งงานกับเธอ ท่านคิดว่าอีกไม่นานบุตรชายต้องหลงเสน่ห์ว่าที่ลูกสะใภ้ของท่านอย่างแน่นอน
ในขณะที่บิดามารดาของน้ำค้างก็ต้องแปลกใจเป็นอย่างมาก เมื่อว่าที่ลูกเขยของท่านคือนักแสดงหนุ่มที่มีชื่อเสียงเช่นอิธาน แต่เมื่อบุตรสาวตัดสินใจแล้ว ท่านก็ไม่ห้ามแต่อย่างใด ไม่ว่าเรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นเช่นไร บิดามารดาของหญิงสาวก็เคารพการตัดสินใจของบุตรสาว เพราะถือว่าเธอมีวุฒิภาวะพอที่จะเลือกทางเดินชีวิตของตนเองได้แล้ว
หลังจากจบพิธีสู่ขอเรียบร้อยแล้ว น้ำค้างจึงเดินมาส่งบิดามารดาของว่าที่เจ้าบ่าว หญิงสาวประนมมือไหว้อย่างนอบน้อม ซึ่งทำให้คนที่หงุดหงิดอยู่แล้วมองด้วยความหมั่นไส้
“ต่อหน้าผู้ใหญ่นี่ทำตัวเรียบร้อยน่ารักเชียว” อิธานอดไม่ได้ที่จะแขวะหญิงสาว ความขุ่นมัวที่เกิดเพราะโดนเธอบังคับให้รับผิดชอบโดยการแต่งงานยังไม่คลายหายไป
“ฉันมีมารยาทพอที่จะรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ” น้ำค้างตอกกลับชายหนุ่มทันที เธอไม่ค่อยพอใจที่เขาจ้องแต่จะหาเรื่องเธอ แต่เธอก็ไม่มีวันปล่อยให้เขามีความสุข ตราบใดที่เขายังไม่สำนึกผิดในสิ่งที่เขาได้ล่วงเกินเธอ
“ถ้ารู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ก็ต้องรู้สิว่าการบังคับคนที่ไม่ได้รักให้แต่งงานด้วย มันไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักนิด” อิธานกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว ถึงแม้อยากจะว่าเธอเท่าใด แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องระหว่างเธอกับเขา
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะมองยังไง แต่ฉันมองอย่างเดียวว่าคุณได้ฉันแล้วคุณก็ต้องรับผิดชอบฉันโดยการแต่งงานเท่านั้น” น้ำค้างตอบกลับชายหนุ่มเสียงเบา ด้วยกลัวว่าจะมีใครมาได้ยินความลับระหว่างเธอกับเขา