ตอนที่ 4 : อย่าปฏิเสธผมเลย

1449 คำ
“เอ้อ..ศักดิ์ชัย เรื่องที่เราคุยกันไว้น่ะ” อำพลพูดขึ้น “อืม..เรื่องที่ นายจะให้ลูกเราทั้งสอง แต่งงานกันน่ะหรอ” ทั้งสองที่ได้ยินต่างก็ตาลุกวาว “ฮะ..” “ฮะ..” กัณต์ธีและควีนอุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกัน “อะ..อะไรนะ พ่อว่าไงนะคะ” ควีนขมวดคิ้ว พร้อมเอ่ยถามพ่อ ถึงเธอ จะยังรักกัณต์ แต่ก็ยังไม่ได้อยากแต่งงาน ในตอนนี้ เพราะเขาต่างก็เคยเลิกกัน การคบหาดูใจ จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเขา “พ่อกับพ่อของกัณต์ธี ตั้งใจว่าจะ ให้ลูกทั้งสองแต่งงานกัน” “แต่ว่าหนูยังไม่พร้อมแต่งงานเลยนะคะ แล้วอีกอย่าง เรายังไม่ได้รู้จักกันดีพอ“ “เอาน่า พ่อเชื่อว่าลูกทั้งสองต้องรักกันได้ ในไม่ช้า “ ”แต่พ่อคะ หนูยังอยากทำงานก่อนนะคะ“ ควีนเขย่าแขนพ่อ ”หนูควีน.. ป้ายังไม่ได้ให้เราสองคน แต่งานกันเร็ว ๆ นี้หรอกลูก ป้าอยากให้เรา สองคนรองดูใจกันไปก่อน “ กัณต์ธี ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงคิดว่า เป็นไปตามที่เขาต้องการเขายิ้มอย่างพอใจ แม้ทุกอย่าง จะดูเกิดขึ้นเร็วอย่างไม่คาดคิด แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่เขาเองก็ต้องการ ”กัณต์..นายพูดอะไรหน่อยสิ“ ควีนมองมาที่กัณต์ ”ตกลงคลับ ผมจะแต่งงานกับหมอควีน “ กัณต์ธี พูดหน้านิ่ง ”ฮะ..นี่นายจะบ้าหรอ เรายังไม่ได้รู้กัน ถึงขั้นต้องแต่งงานเลยนะ“ กัณต์ธียักคิ้วให้ อย่างเจ้าเล่ ”นายมานี่เดียวนี้เลย“ ควีน ขยับเก้าอี้ไปด้านหลังลุกขึ้น เดินมาคว้าแขน กัณต์ธี ”หนู ขออนุญาตนะคะ คุณลุง คุณป้า“ พูดเสร็จ ก็ดึงแขนกัณต์ธี ออกไปด้านนอก ”นี่นาย เราจะแต่งงานกันได้ยังไง ในเมื่อเรายังไม่ได้ คบหาดูใจกันเลยด้วซ้ำ“ ”ใครบอกเธอ เราคบกันมามื่อ 3 ปี ก่อนแล้วนิ “ ”แต่เราเลิกกันแล้ว“ ”เรายังไม่ได้เลิกกันต่างหาก ถ้าไม่อย่างนั้น คืนนั้นเธอ จะทำจูบฉันแบบนั้นทำไม“ หญิงสาวที่ได้ยิน ถึงกับ หน้าแดงจนรามไปที่หู ร้อนผ่าวไปทั้งหน้า ”เธอเองก็รักฉัน แล้วนี่มันก็เป็นความต้อง การของเธอไม่ใช่หรอ” กัณต์ธี ที่เขาใจว่าควีน เข้าหาทางผู้ใหญ่ ในละหว่างที่เขาไม่อยู่ ”ไม่ “ ”เธอพูดว่าไงนะ“ ”ไม่ ฉันไม่ได้รักนาย “ กัณต์ธีที่ได้ยินแบบนี้ ก็ยกมือสองข้างจับไหล่ ทั้งสองของหญิงสาว ถอยชิดติดผนังบ้าน ก้มลงจูบ ที่ริมฝีปากของควีนอย่างไม่ยั้ง ควีนพยายาม ใช้มือที่มีแรงอันน้อยนิด ผลักอกกัณต์ธีออก แต่ก็ไม่เป็นผล “เธอพูดอีกสิว่าไม่ได้รักฉัน” “ฉัน ฉันไม่” ยังไม่ทันจะได้พูดจบ ฝ่ายชายคว้าแขนเล็ก เดินฉับ ๆ ร่างเล็กของหญิงสาว แทบจะปลิวลอยกลางอากาศ “นี่ฉันเจ็บนะ” “แล้วฉันจะทำให้เธอรักฉัน จนไม่กล้าทิ้ง ฉันไปไหนอีก ” กัณต์ธี เดินสาวเท้าตรงไปที่รถ สปอร์ตหรู เปิดประตู อุ้มหญิงสาวร่างเล็ก ลอยละลิ้วขึ้นรถ แล้วขับออกไป ทันที “นี่นายจะพาฉันไปไหน นายบ้าไปแล้วหรอ จอดรถนะกัณต์ ” ชายหนุ่มไม่พูดอะไร ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ไม่สนเสียงคนด้านข้างแม้แต่น้อย กัณต์ธีที่ไม่เคยถูกหญิงสาวคนไหน ปฏิเสธรักจากเขาเลย แต่เธอทำกับเขา ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ใช่เขาไม่มีผู้หญิงเขามา ติดพัน แต่เป็นเพราะเขา ที่ยังคงลืมผู้หญิง คนนี้ไม่ได้ เขาถึงเลือกที่จะเป็นชายโสด อยู่แบบนี้ แล้วแบบนี้เธอมาปฏิเสธเขา ได้อย่างไรกัน รถหรู ที่ขับมาจอดลานจอดหน้าคอนโด ด้วยความเร็วสูง เบลคเสียงดังเอียด ดวงตาที่นิ่ง กัณต์ธีเปิดประตูก้มตัวลง ดึงแขนควีนลงจากรถ อย่างทุลักทุเล “นาย..นี่กัณต์ นายจะทำอะไร “ กัณต์ธี ไม่เอ่ยตอบ กดคีย์การ์ด ลงที่หน้าประตู ห้องเปิดออก ”กัณต์ ฉันเจ็บนะ นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันออกมายังไม่ได้บอกคุณลุงกับคุณป้าเลย ” กัณต์ธี ยกโทรศัพท์ขึ้นมา ตึด..ตึด.. “ฮัลโหลลูก” ยุวดีรับสาย “แม่ครับตอนนี้ ผมกับควีน ถูกตามตัวมา ที่โรงพยาบาลนะครับ พอดีมีเคสด่วน แม่ช่วยบอกพ่อควีนด้วยนะครับ“ สายตาที่จดจ้องมองใบหน้าควีน อย่างไม่ละสายตา ด้วยความโกด “ได้สิลูก” ตูด ตูด ตูด กัณต์ธี กดวางสายแล้วโยนโทรศัพท์ทิ้งไว้ ที่โซฟา ควีนที่ได้แต่มองการกระทำ ของกัณต์ธี อย่างงุนงง สายตาที่มองเธอ ราวกับเกียตแคนเธอมาก “นี่นายทำอะไรของนาย” กัณต์ธี ปล่อยให้ควีนพูดได้ไม่เท่าไร ก็ประกบปากบรรจงจูบ ควีนทันที “ทำแบบนี้ไง ทำแบบที่เธอต้องการไง เธอเองก็ต้องการแบบนี้ ไม่ใช่หรอ” “กัณต์นาย ” กัณต์ทีก้มจูบอีกครั้ง พร้อมยกตัว ควีนลอยละลิ้วไปที่ ที่นอนหรู ขนาด 6 ฟุต ม่านที่ไม่ได้ถูกปิดไว้ตั้งแต่แรก ทำให้มองเห็น วิวระเบียงด้านนอก กัณต์ธีใช้มือจับท้ายทอย หญิงสาวไว้ปากที่ จูบดูดดื่มไม่ยอมหยุด มืออีกข้างบดขยี้ อกตูม ของหญิงสาวอย่างมันมือ “ใหญ่แน่นอะไรขนาดนี้ ” “กัณต์ปล่อย” หญิงสาวอ้าปากพูดได้อีกครั้ง หลังจากที่ ชายหนุ่มขยับ ลงไป บรรจงจูบที่ ลำคอ แล้วค่อย ๆ ไล่เลียไปที่ใบหูของหญิงสาว “คุณพูดสิว่าไม่ได้รักผมแล้ว” ควีนกัดริมฝีปากล่างไว้แน่น พร้อมทั้งหลับ ตาปี๋มือของกัณต์ค่อย ๆ เลื่อนลงไปที่ขา อันนวลเนียนของหญิงสาว อย่างคล่องแคล่ว ว่องไว ลูบไลขานวลเนียน กัณต์ธียกร่างควีน ลอยขึ้นจากที่นอน เพียงเล็กน้อย ถอดชุดสีสมพูอ่อน ตัวพลิ้ว ออกเหลือเพียง บลาตัวจิ๋วสำดำ กับกางเกงชั้นในลาย ลูกไม้สีดำบาง ๆ มองเห็นหุ่นบางร่างเล็ก ได้อย่างถนัดตา “หืม คุณสวยมากควีน” กัณต์ธี เอ่ยปากชมอย่างหลงไหลราวกับ ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ”กัณต์คะฉัน ” เสียงเล็กของหญิงสาว ที่เวลานี้พูดได้เพียง ชื่อของกัณต์ ก็ถูกไล่เลียลิมฝีปากจูบ ลูบเลียลงบนเนินตูมสวยนั้นทันที หญิงสาวที่พยายามปัดป้อง ตอนนี้ได้อ่อนลงอย่างสมยอม เมื่อถูกปากอุ่น ประกบลงปน เนินนมที่อมชมพูละเลื่อ “หอมหวานเหลือเกิน “ กัณต์ธีแนบชิดความเป็นชายไว้ ที่ร่างกายสาว ควีนสัมผัสได้ถึง ความแข็งแกรง ด้านในกางเกงของกัณต์ ทำเอาควีน ขนลุกชูชันอย่างบอกไม่ถูก “อืม..อาาาาา ฉะ ฉันไม่นะ ” หญิงสาวถึงกับเผลอ ครวนครางออกมาเบา ๆ “ถอดเสื้อผมสิควีน” กัณต์ธี ที่พูดเพียงเบา ๆ หญิงสาวก็ทำตามโดยไม่อีดออด ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเขาออกทีละเม็ด จนมองเห็น หน้าอกอันหนาใหญ่ของเขา รวมถึง ซิกแพค ที่ดูแล้ว ทำเอาหญิงสาวอดมองไม่ไหว กัณต์คลุกเข่า ปลด เข็มขัด ถอดกางเกงตัวหนาสีดำออก เหลือเพียง บ๊อกเซอร์ สีดำ ที่มองเห็นความตึงโป๊ะ ที่มองเห็นได้ชัด ของอวัยวะ ด้านในบ๊อกเซอร์ “กัณต์คะ ” เสียงเล็กของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่อาจ ปฏิเสธได้ ว่าไม่ได้รักเขา กัณต์ธี ก้มตัว โน้มลง สอดแทรกมือ ปลดตะขอบราจิ๋วตัวเล็กออก อย่างคล่องมือ “ผมคิดถึงคุณ คุณควีน ” เสียงระส่ำ ที่มีทั้งความแค้น ความรัก ความคิดถึง ที่เขาเองก็ไม่อาจรู้ใจตัวเอง “คุณอย่าหนีผมไปไหนอีกเลยนะครับ คุณอย่า ปฏิเสธผมเลย “ ควีนมองกัณต์ ด้วยสายตาที่คิดถึง กัณต์ก้มหน้าลง ประกบปากหนา ลงบนเนินออกหญิงสาวอีกครั้ง ”มันช่างหอมหวานเหลือเกิน“ ชายหนุ่มกลืนกินอย่างดูดดื่ม ราวกับไม่เคย เจอที่ไหนมาก่อน มือบีบคั้น เนินสาว อีกข้างไม่หยุด อกขาวของสาว ที่ไม่เคยผ่านมือชาย ชูชัน ตั้งเต้า สู้อย่างไม่เป็นประสา มือสองข้างกอดคอชายหนุ่มไว้แน่น เสียงที่ครวนคลาง ไม่ยอมหยุด “ฉันกลัว” “ผมจะช่วยสอนคุณเอง” กัณต์ธี ที่ถึงจะคลองโสด แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เคยผ่านหญิงมาก่อน เรียกได้ว่าจัดจ้าน ในกลุ่มเพื่อน ที่อเมริกา เลยก็ว่าได้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม