บนห้องสวย
"หนูมีแค่ชุดนี้แหละพี่ใส่ไปก่อนนะ"สวยพูดเเละหยิบเสื้อยืดสีขาวและกางเกงขายาวสีน้ำเงินให้
เจ็ด : ใส่ให้หน่อยดิ
สวย : ไม่เอาอะ
พรึ่บบบ//สะบัดผ้าขนหนู
"ว๊ายยยยยย"สวยรีบหันหลังให้
เจ็ด : ทำเป็นไม่เคยเห็นของกูนะ [กระซิบข้างหู]
สวย : พะ พี่เจ็ดถอยไปสิ!
เจ็ด : ทำไมกลัวอะไรที่มันกำลังดันตูดมึงนี่อะเหรอ....เมนหายเเล้วนิ
สวย : พี่เจ็ด! แค่ให้ขึ้นมาบนห้องไม่ได้แปลว่าหนูจะหายโกรธพี่นะ!
"เเสดงว่ามึงโกรธกูจริงๆไหนบอกไม่เกี่ยวกับกูไง"เจ็ดผละตัวถอยเเล้วพูดย้ำ
สวย :เชี่ยยยย! อีสวย [พึมพำ]
เจ็ด : เรื่องมีนอะกูจะเล่าให้ฟังตอนเดินตามลงมาเห็นคุยโทรศัพท์คำว่าจัดการวันนั้นเลยพอมันหันมาเจอกูก็รีบกดวางเเล้วตรงดิ่งมาคว้าคอจูบ
สวย :พี่ก็เคลิ้มนิหนูเห็น! [สุดหายใจลึก]
เจ็ด : กูก็จูบกลับคว้าเอวไว้แน่นแต่เชื่อมะเเม่งดิ้นหนีเฉย
สวย :พอ!! ไม่อยากรับรู้เปลี่ยนผ้าเเล้วกลับเลยค่ะเดี๋ยวเมรีตื่นมาเจอจะ
