Ep. 6
1287 คำ
2อาทิตย์ต่อมา
มหาลัยชื่อดัง 08.30น.
มหาลัยเอกชนชื่อดังมีนักศึกษามากมายหลายเชื้อชาติและหลายชนชั้นแต่ส่วนมากคือพวกลูกผู้ดีเพราะที่นี่เป็นเอกชนที่ไม่เชื่อมต่อกับใครลูกคนรวยจึงเเข่งขันชิงดีชิงเด่นกันมาก
"อีเมรีมึงยัดนมอึ๋มมาอีกละนะ...แล้วมึงว่าที่นี่เราจะมีเพื่อนใหม่ไหม"สวยมองไปรอบๆพร้อมถามเมรีอย่างตื่นเต้น
เมรี : ก็กูซื้อฟองน้ำดันนมมาใหม่สวยมะอิอิ ส่วนเรื่องเพื่อนใหม่ไม่รู้สิกูเองไม่แน่ใจเข้ากับใครไม่ค่อยได้ด้วย
สวย : เอ่อสมควรมึงอะ!555555
ตึก ตึก//เดินเข้ามา
"เด็กปีหนึ่งหาคณะตัวเองไม่เจอเหรอ"เสียงนุ่มๆเอ่ยทักทายพร้อมรอยยิ้มที่ละมุน
อึกกกกก
"โคตรหล่อเลย!!"สวยเผลอพูดออกมาดังๆพร้อมกลืนน้ำลายลงคออย่างไม่อาย
เมรี : อีสวย! อีฉิบหายเบาๆ [กระซิบ]
สวย : ขอโทษค่ะพวกหนูเรียนคณะศิลปะไม่ทราบว่าอยู่ตรงไหนคะเเล้วทำไมพี่เเต่งตัวไม่เหมือนนักศึกษาทั่วไป
"ผมชื่อชาร์จนะเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเสริมให้คณะศิลปะ"ชายหนุ่มร่างสูงบางหน้าตาลุกครึ่งฝรั่งพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
เมรี : อาจารย์สวัสดีค่ะ [ยกมือไหว้]
สวย : นะ..หนูขอโทษนะคะหนูไม่ตั้งใจลวนลามอจารย์ทางสายตา
ชาร์จ : 5555555555
อาจาย์ที่ยิ้มเท่มากๆพร้อมกับความสูงดูหล่อเท่เหมือนนายเเบบฉันไม่เคยมองใครใกล้ๆแล้วรู้สึกว่าอยากมองต่อไปเรื่อยๆ
"เมรี เมรี อีเมรี!!!!" สวยสะกิดพร้อมเขย่าเบาๆเเขนเมรีที่กำลังเหมือนสติหลุดลอย
...//ส่ายหน้าเบาๆ
"น่ารักจังนะสองสาว ฮ่าๆ"อาจารย์ชาร์จเอ่ยชมอย่างเอ็นดู
ตึก ตึก //เดินเข้าตึกพร้อมกัน
เมื่อมาถึงก็ต้องนั่งรวมตัวกันเพื่อรับสายห้อยข้อมือของคณะอาจารย์ชาร์จมาสอนที่นี่เป็นปีเเรกเช่นกัน
"อีเมรีมีแต่คนหล่อเนาะ อิอิ"สวยสะกิดพร้อมมองไปรอบๆ
เมรี : น้อยๆหน่อยพ่อมึงส่งมาเรียนเดี๋ยวก็โดนไม้หวายฟาดหรอก
สวย : โถ่ว อย่างน้อยกูจะต้องมีแฟนแหละอายุจะ18เเล้วไม่เคยมีแฟนเลย[ทำหน้าเซ็ง]
เมรี : ฟ้าจะส่งคนที่คู่ควรมาให้มึงเองไม่ต้องตามหาหรอกเชื่อกูสิ หึ!
โป๊ก//เสียงกระป๋องกระทบหัว
"โอ๊ยยยยยย!!!"เมรีร้องลั่นก่อนเอามือยีหัวตัวเองเบาๆ
ตึก ตึกๆๆ//เสียงวิ่งเข้ามา
"โทษทีครับพอดีทดลองยิงเครื่องผลิตมันเด้งมาไกลเลย"เสียงชายหนุ่มเอ่ยขอโทษพร้อมนั่งลงตรงหน้า
เมรี : !!!!!!!!!!!!!!!!
เพี๊ยะ//ตบหน้าแรง
"โอ๊ยยยย!น้องตบพี่ทำไมเนี่ย"เสียงชายหนุ่มร้องพร้อมกับเอามือจับหน้าที่เเดงเล็กน้อย
ควับ//ทุกคนหันมอง
ต๊ายกล้าตบปี3/แรงมากเวอร์นั่นพี่แฝดคนหล่อ/อีนี่น่าหมั่นไส้วะ
"อีเมรีมึงทำอะไรเนี่ย!!!"สวยเขย่าเมรีเเรงพร้อมบ่นใส่หูอย่างรนๆ
เด็กๆเข้าห้องจ้าปีหนึ่งมาพบอาจารย์ก่อน//อาจารย์เดินมา
"ไอ้คนบ้า! ไอ้โรคจิต หึ๊ยยยยยย"เมรียืนขึ้นก่อนทำหน้าไม่สบอารมณ์ใส่อย่างเเรง
ตึก ตึก//เดินออกไป
"อีนี่สติดีหรือเปล่าวะ!"เสียงบ่นของชายหนุ่มที่มองตามอย่าง'งุนงง
ใต้ต้นไม้ตึกคณะ
>>ร้องเพลงดีดกีตาร์<<
ติ๊ง ตึงงงง โอ้นวลน้องโปรดถอดเสื้อใน ถอดไวๆพี่จะไซร้นมก่อนความรักสุขสันต์นิรันดรถอดออกก่อนพี่จะดูดไวๆ
"เพลงเหี้ยไรพวกมึง555555"ป๊อกแปดเอ่ยถามเจ็ดกับเคนที่ร้องเพลงดีดกีตาร์เบาๆ
ตึก ตึก//เดินมา
"ไอ้ป๊อกแปดมึงไปทำเหี้ยไรไว้!"เสียงป๊อกเก้าเดินมาอย่างหงุดหงิด
ป๊อกแปด : พูดไรของมึงวะ
ป๊อกเก้า : กูเจอผู้หญิงตบหน้ามา!มึงดู
-รอยนิ้วมือเล็กๆเริ่มเป็นรอยเด่นชัดป๊อกเก้าเอามือปิดไว้เพราะกลัวคนอื่นเห็น-
"เชี่ย!เต็มๆ5555555"เสียงเคนพูดขึ้นเมื่อเห็นรอยมือบนใบหน้าป๊อกเก้า
ป๊อกแปด : มหาลัยนี้ก็มีแต่คนชอบมึงกับกูใครจะมาตบวะ!
ป๊อกเก้า : เด็กปี1คณะมึงนั่นแหละกูบังเอิญไปทดสอบเครื่องผลิตเล็กๆพอดีดกระป๋องติดหัวนิดเดียวตบกูซะหน้าหันเลย
ป๊อกแปด : มันตบเพราะมึงไปดีดกระป๋องใส่หัวหรือเปล่าเเล้วมาโทษกู!
ป๊อกเก้า : ตอนเเรกกูก็คิดแบบนั้นแต่พอเเม่งพูดว่าไอ้โรคจิต!กูคิดเลยว่าต้องเป็นมึง
เคน : ใช่เเสดงว่าไอ้ป๊อกแปดแน่นอนโรคจิตซาดิสถ์เย..ไม่หยุดไม่ยั้ง ฮร่าๆ
ป๊อกแปด : แล้วใครวะ???? [ครุ่นคิด]
ผมฟังที่ไอ้ป๊อกเก้าพูดก็พยามคิดให้ออกแต่ก็คิดไม่ออกอยู่ดีผู้หญิงมที่ไหนจะเกลียดผมได้ลงทั้งหล่อรวยคzยใหญ่ขนาดนี้
เวลา10.30น.ตึกศิลปะ
"เราก็เเจกตารางเสร็จหมดแล้วนะคะต่อไปให้ไปพบรุ่นพี่คณะจะมีการรับน้องสองรอบรอบเเรกหาพี่รหัสให้เจอและรอบสองเข้าค่ายที่ทะลตามระบบที่นี่"เสียงอาจารย์ที่ปรึกษากล่าวกับนักศึกษาใหม่
สนามพบรุ่นพี่
"ปีหนึ่งจะต้องหาพี่รหัสปี2ให้เจอโดยรับคำใบ้จากพี่ปี3นะครับให้เจอภายในอาทิตย์ไม่งั้นจะเจอลงโทษหนักแน่นอน"เสียงประธาณปี4บอก
ตึก ตึก//ปี2-ปี3เดินมารวมตัวกัน
เชี่ยยยยยยยย!!!!
ควับ//ทุกคนหันมอง
เสียงป๊อกเเปดสะดุ้งเผลอร้องเชี่ยออกมาดังพอเจอเมรีเขาจำเหตุการณ์นั้นได้ทันที-
"กรี๊ดดดด อืออออออ"เสียงเมรีกรีดร้องในลำคอพร้อมเม้มปากแน่น
สวย : อีเมรีมึงเป็นอะไรอะ[กระซิบถาม]
ตึก ตึก //เดินมาหยุดตรงหน้า
"อีนักบอลเล่นี่เอง!มึงตบแฝดน้องกูหรอ"ป๊อกแปดโน้มตัวลงมาจ้องพร้อมพูดกระซิบ
เมรี : มีแฝดด้วยหรอ... [พูดพึมพำ]
ป๊อกแปด : เอ่อกูมี!แฝดสามด้วยโง่นักนะมึง
เมรี : !!!!!!!!!!
ไม่รู้เวรกรรมอะไรต้องมาเจอคนโรคจิตอย่างไอ้บ้านี่เเล้วยังมาเป็นรุ่นพี่ในคณะเราอีก ร่างกายของเราที่เขาเคยมองมันจะยังจำได้ไหมนะ เกลียดที่สุด----
"นมวันนี้มันดูโตผิดปกตินะวันนั้นเห็นมีนิดเดียวเองนั่นนมหรือตุ่มยุงกัด"ป๊อกแปดกระซิบข้างหูเมรีเบาๆพร้อมกระตุกยิ้ม
ตึก ตึก//ป๊อกแปดเดินออกไป
"ไอ้บ้าไอ้เลวไอ้พี่บ้า!"เมรีกัดฟันพูดด่าเธอจับชายกระโปรงตัวเองไว้เเน่นด้วยความขุ่นเคือง
สวย : อีเมรีมึงไปรู้จักรุ่นพี่คนหล่อเท่ๆนั่นได้ไงอะ[กระซิบถาม]
เมรี : อย่าให้กูเล่าเลยอีสวยกูอาย!!!!
หลังจากรุ่นพี่ปี2ดำเนินการจัดรับน้องปี3และปี4นั่งบนเก้าอี้เพื่อสังเกตุการณ์
"ให้น้องๆปี1แนะนำตัวพร้อมรีวิวตัวเองแบบแปลกๆถ้าไม่แปลกไม่ต้องกลับบ้าน"เสียงพี่ปี4ดุ
เจ็ด : ไอ้ป๊อกแปด นั่นอีน้องที่.........ใส่มึงนิ
ป๊อกแปด:กวนตีน...ดีเหมือนกันมาเป็นรุ่นน้องคณะกูจะเเกล้งให้ร้องไห้จนลืมหน้าพ่อหน้าแม่เลย (กระตุกยิ้ม)
เจ็ด : แต่เราอยู่ปี3เองนะ ฮ่าๆ
อึกอึก//ป๊อกแปดดื่มน้ำ
"หนูชื่อเมรี หนูไม่ดื้อครางชื่อพี่เพราะด้วย!!!" สาวน้อยยืนขึ้นพูดอย่างมั่นใจ
ฟู่//น้ำพุ่ง
ปี4 : ........................
เจ็ด : เชี่ย!5555555555
ป๊อกแปด : !!!!!!!!!!!!!!!!!
เคน : โดนกูเต็มๆไอ้สัส!
- ผู้เขียน
