เมื่อพฤกษ์กลับมาที่เกาะ เขาก็ต้องหัวร้อนเมื่อเห็นหมอรุจกำลังนั่งออเซาะกันส้มโอแม่ค้าขายผลไม้ในตลาด เขาก็ไม่แน่ใจว่าทำไมต้องหัวร้อน พฤกษ์เดินตรงไปกระชากรุจที่กำลังนั่งอยากไม่ระวังตัวซบกับส้มโอหมัดหลุนๆ เข้าเสยปลายคางของหมอรุจเต็มๆ ท่ามกลางเสียงกรี๊ดตกใจของส้มโอ รุจรู้สึกงงๆ ที่อยู่ดีๆ หมัดจากไหนก็ไม่รู้มากระแทกปลายคางเข้า กรามเขาแทบแตก พอเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องพบกับพฤกษ์ที่กำลังใจแรงและกำลังกำหมัดเขาหาเข้าอีกรอบ แต่คราวนี้หมอรุจเข้าเท้าถีบยันไว้ได้ ไอนี้ เล่นทีเผลอ รุจคิดในใจ
‘เป็นเหี้ยไรของมึงว่ะ อยู่ดีๆมาต่อยกูทำไม’ รุจถามอย่างงงๆ เขาอี๊อ๋อกับส้มโออยู่ดีๆ พฤกษ์หัวร้อนมาจากไหน
‘กูบอกแล้วใช่มั๊ย กูเจอมึงที่ไหน กูกระทืบมึงที่นั่น’ พฤกษ์โต้กลับ
‘แล้วกูไปทำอะไรให้มึง อยู่ดีๆมากระทืบกู’ รุจถามย้ำอีกครั้ง ซึ่งพฤกษ์ก็ไม่เข้าใจว่าเขาไม่พอใจอะไร
‘กูแค่หมั่นไส้ วันนี้ดูไปเจอเมียมึงมา เดินไปฝากท้
