“เฮียคิดว่าตอนนี้ลูกของเราไม่ได้ไปค้างห้องเขาเหรอคะ หัดอยู่กับความเป็นจริงซะบ้างนะคะ ตัวเองก็ใช่ว่าเมื่อก่อนจะดีเสียเมื่อไหร่ อย่าให้ลินต้องพูดนะ”
“อะไรกัน แค่เฮียห่วงลูก ก็กลายเป็นคนผิดแล้วเหรอ”
“ไม่ได้ว่าเฮียผิดเลยนะคะ แค่อยากให้เฮียยอมรับความจริงค่ะ ยังไงก็หนีไม่พ้นหรอก อีกหน่อยปลายฟ้าอีกคน ถึงวันนั้นเฮียไม่อกแตกตายเหรอคะ ทำใจค่ะ”
“ลินดา จะว่าเฮียไปถึงไหน”
เมื่อเห็นว่าตัวเองเผลอพูดมากเกินไป ก็เข้าไปกอดออดอ้อนคนเป็นสามีทันที เป็นวิธีที่เธอใช้ได้ผลมาตลอดและคิดว่าครั้งนี้ก็คงไม่พลาดเหมือนกัน เพราะทันทีที่เธอเข้าไปออดอ้อนเขา พายุก็ยิ้มออกมาทันที
“เฮียห่วงลูก ไม่อยากให้ลูกเจอคนไม่ดี”
“ลินเข้าใจค่ะ แต่ความรักมันบังคับได้ที่ไหนกัน ในเมื่อลูกเรารักเขาไปแล้ว ตอนนี้ที่ทำได้คือทำใจและปล่อยให้ลูกได้เผชิญด้วยตัวเองนะคะ เราเป็นพ่อแม่มีหน้าที่แค่ซัพพอร์ตความรู้สึกของลูกเท่านั้นแหละคะ”
บรรยากาศบ
