อุบัติเหตุ
1328 คำ
ชายหนุ่มพยายามเร่งมือในการซ่อมแซมหลังคาเพื่อที่จะได้กลับมาดูแลหญิงสาวต่อ แต่แล้วเขากลับพบว่าเธอนั้นได้หลับไปแล้ว
“ทำไมมันปวดขนาดนี้เนี่ย!”หญิงสาวตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ดูเจ็บปวดจากการที่ข้อเท้าของเธอเริ่มบวมช้ำ
“ตื่นสักที แล้วนี่เธอหิวหรือยัง อาการเป็นยังไงบ้าง”เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวตื่นแล้วจึงรีบกลับเข้ามาในห้องจากนั้นเขาก็รีบเข้าไปดูข้อเท้าข้างที่ได้รับบาดเจ็บ
“มันเจ็บกว่าเดิมอีก”หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าเจ็บปวดจนน้ำตาแทบไหลออกมา
“เดี๋ยวฉันจะไปเอานำแข็งมาประคบให้อีกรอบ”พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป
ชายหนุ่มเดินกลับเข้ามาหาหญิงสาวอีกครั้งพร้อมกับถือชามข้าวกับน้ำแข็งที่ถูกห่อด้วยผ้า
“เธอทานข้าวไข่เจียวไปก่อนเดี๋ยวฉันจะคอยประคบข้อเท้าให้”ชายหนุ่มยื่นข้าวไข่เจียวที่อยู่ในจานให้หญิงสาวก่อนที่เขาจะค่อยๆนั่งคุกเข่าเพื่อทำการประคบเย็นข้อเท้าข้างที่บวม
“ไม่ต้อง เดี๋ยวทานข้าวเสร็จฉันจะประคบเอง”ส่วนหญิงสาวที่เห็นดังนั้นจึงรีบปฏิเสธไม่ให้ชายหนุ่มประคบเย็นให้
“เจ็บเอวด้วยไม่ใช่หรอ ถ้าก้มบ่อยๆมันจะยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่”ชายหนุ่มให้เหตุผลที่ไม่ต้องการให้หญิงสาวประคบเย็นด้วยตัวเอง
หญิงสาวนั่งตัวตรงแล้วถือจานข้าวไว้พร้อมกับตักข้าวใส่ปาก ส่วนชายหนุ่มก็ทำหน้าที่คอยประคบเย็นให้หญิงสาวโดยที่นั่งกับพื้นอย่างไม่ถือตัว และการกระทำของเขาทำเอาหญิงสาวใจฟูไม่น้อยจนเผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัว
“ไม่ต้อง อันนี้ฉันทำเองได้”หญิงสาวรีบปฏิเสธอีกเช่นเคยเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังจะประคบเอวให้
“งั้นเธอเอานี่ประคบเอวส่วนฉันจะไปเอาน้ำแข็งมาใหม่แล้วประคบข้อเท้าให้”
“ตรงข้อเท้าเริ่มดีขึ้นมาบ้างแล้ว นายไปล้างจานทำธุระส่วนตัวเถอะ”
“แล้วเธออยากเข้าห้องน้ำบ้างมั้ยจะได้พาได้ก่อนที่ฉันจะเข้าไปในเมือง”
“นายจะเข้าไปในเมืองวันนี้หรอ?”
“อืม ว่าจะไปวันนี้เลย เพราะดูจากสภาพเธอแล้วคงต้องใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์หลายอย่าง ที่สำคัญคืออุปกรณ์นั่งฉี่เผื่อวันไหนที่ฉันต้องเข้าไปซื้อน้ำแข็งกับอาหารสดเธอจะได้ใช้มัน”
“จะบ้ารึไงฉันไม่ใช่ผู้ป่วยติดเตียงสักหน่อย ฉันลงไปเข้าห้องน้ำเองได้”
“ซุ่มซ่ามแบบเธอเดี๋ยวก็หางานให้ฉันเพิ่มหรอก แค่นี้ก็เป็นภาระฉันจะแย่อยู่แล้ว”
“แล้วนายไม่รังเกียจที่จะเอาฉี่ฉันไปทิ้งหรอ”
“ฉี่เสร็จเธอก็มัดๆใส่ถังขยะไว้เดี๋ยวฉันเอาไปทิ้งเอง”
“งั้นฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนที่นายจะไม่่อยู่”
“อืม..”พูดจบเขาก็อุ้มหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าสาว และไม่นานเขาก็อุ้มเธอกลับมาวางไว้ที่เดิม
“เย็นนี้ฉันจะอาบน้ำยังไงเนี่ย”หญิงสาวกล่าวพร้อมกับแสดงสีหน้ากังวล
“ก็นั่งอาบบนเก้าอี้ เดี๋ยวจะเป็นคนพาไปอาบเอง”
“แบบนี้นายก็เหนื่อยแย่อ่ะดิ”
“ก็ใครใช้ให้เธอซุ่มซ่าม”ชายหนุ่มต่อว่าหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“อ้าว!นายเป็นคนใช้ฉันขึ้นไปเองแล้วยังมาหาว่าฉันซุ่มซ่ามอีก”ส่วนหญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นจึงแสดงความไม่พอใจและเธอก็เถียงเขากลับอย่างไม่คิดยอมให้ตัวเองโดนด่าอยู่ฝ่ายเดียว
“เออๆ ต่อไปจะไม่ใช้อะไรเธอละ นอกจากจะช่วยอะไรไม่ได้แล้วยังชอบทำตัวเป็นภาระฉันอีก”
“ถ้าเห็นฉันเป็นภาระนักก็ไม่ต้องมาดูแล”จากก่อนหน้าไม่กี่วินาทีที่ผ่านมาหญิงสาวแสดงสีหน้าไม่พอใจ แต่แล้วจู่ๆเธอกลับเปลี่ยนเป็นอารมณ์น้อยใจอย่างกระทันหันเมื่อโดนชายหนุ่มต่อว่าด้วยถ้อยคำรุนแรง
“ฉันไม่อยากเถียงกับเธอละ ขอตัวเข้าไปในเมืองก่อน”ส่วนเขาที่เห็นเธอเป็นแบบนั้นจึงตัดสินใจเดินออกจากห้องไป
ตกเย็นชายหนุ่มกลับมาบ้านพร้อมกับอุปกรณ์มากมายสำหรับอำนวยความสะดวกให้หญิงสาวที่เพิ่งได้รับบาดเจ็บตรงข้อเท้าและเอว
“ถอดเสื้อผ้าออกแล้วใส่ผ้าเช็ดตัวให้เรียบร้อยเสร็จแล้วบอกด้วยเดี๋ยวฉันจะพาไปอาบน้ำ”พูดจบเขาก็เดินจากไปเพื่อให้หญิงสาวได้ทำธุระส่วนตัวเพียงลำพัง
“เสร็จแล้ว”เมื่อหญิงสาวพร้อมไปอาบน้ำแล้ว เธอจึงตะโกนบอกเขาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“อย่าดิ้นหล่าเดี๋ยวตกบันได”ชายหนุ่มกล่าวกับหญิงสาวก่อนที่เขาจะค่อยๆอุ้มร่างผอมสูงลงบันไดอย่างระมัดระวัง
“อย่ามอง”หญิงสาวกล่าวตักเตือนชายหนุ่มด้วยความระแวงในตัวเขา
“ฉันมองทางไม่ได้มองเธอสักหน่อย”
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ฉันเห็นอยู่ว่านายแอบมองหน้าอกฉัน”
“แล้วจะให้ฉันหลับตาเดินรึไง หรือให้หันข้าง”
“ก็มองทางสิไม่ใช่มามองหน้าอกฉัน”
“ไม่ได้มอง ไม่อยากมองด้วย”ชายหนุ่มยังคงปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อโดนหญิงสาวกล่าวหาในสิ่งที่ไม่เป็นความจริง
“อย่าให้รู้นะว่าแอบคิดอะไรกับฉัน”
“ฉันจะไปคิดอะไรกับเธอ แค่หน้ายังไม่อยากมองเลย”
“ไม่ชอบฉันก็ปล่อยตัวฉันไปสิ”
“ก็รอพ่อเธอติดต่อมาอยู่ ถ้าฉันเคลียร์กับพ่อเธอเสร็จจะปล่อยเธอไปเอง”
“นายมีปัญหากับพ่อฉันก็ไปเคลียร์กับพ่อฉันสิ ทำไมต้องมายุ่งกับฉันด้วย”
“รีบอาบน้ำ เดี๋ยวฉันจะรออยู่ด้านนอก”ชายหนุ่มรีบวางหญิงนั่งที่เก้าอี้แล้วเขาก็เดินออกจากห้องน้ำไปด้วยสีหน้าเย็นชา และไม่นานเขาก็ต้องอุ้มเธอกลับขึ้นไปบนห้อง
“นายจะทำอะไร!”
“ก็จะพันข้อเท้าให้ไง”
“ไม่ต้องเดี๋ยวฉันทำเอง”
“อย่าให้ฉันต้องขึ้นเสียงกับเธอนะ”ชายหนุ่มกล่าวตักเตือนหญิงสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง และพอเขาเห็นว่าหญิงสาวเลิกต่อต้านจึงเริ่มพันข้อเท้าให้กับเธออย่างตั้งอกตั้งใจ
ส่วนหญิงสาวที่เห็นดังนั้นก็เกิดความรู้สึกสับสนในใจอย่างไม่อาจหาคำตอบได้ว่าแท้จริงแล้วเธอกำลังรู้สึกยังไงกับเขากันแน่
“ทานซะ จะได้ทานยาต่อ“ชายหนุ่มยื่นอาหารญี่ปุ่นซึ่งจัดใส่จานไว้แล้วเป็นอย่างดีให้กับหญิงสาวหลังจากที่เขาเพิ่งไปล้างมือเสร็จ
“นายมีเงินเยอะหรอถึงได้ซื้ออาหารแพงๆให้ฉัน”
“ก็มีไม่เยอะหรอกแต่อยากให้เธอได้ทานอะไรดีๆบ้าง”
“ขอบใจ”หญิงสาวกล่าวขอบคุณชายหนุ่มก่อนที่เธอจะเริ่มทานอาหารญี่ปุ่นซึ่งอยู่ในจานจนหมดเกลี้ยง
“ฉันอุตส่าห์วางแผนตั้งนานกว่าจะได้โอกาสลักพาตัวเธอมา แทนที่เธอต้องคอยมาดูแลฉันแต่กลับกลายเป็นว่าฉันต้องดูแลเธอ”ชายหนุ่มหันมากล่าวกับหญิงสาวในขณะที่ทั้งสองต่างเตรียมเข้านอน
“เลือกได้ฉันขอเป็นขี้ข้านายดีกว่าต้องมาอยู่ในสภาพนี้”
“ถ้ารู้ตัวว่าต้องพึ่งพาฉันงั้นก็อย่าปากดีให้มันมากนัก ก่อนจะด่าจะเถียงอะไรให้นึกถึงตอนที่ปวดอึด้วย”ชายหนุ่มกล่าวตักเตือนหญิงสาวก่อนที่เขาจะหันหน้าหนี ส่วนเธอที่ได้ยินดังนั้นจึงไม่กล้าต่อปากต่อคำกับเขาอีกเลย
- ผู้เขียน
