เมื่อชายหนุ่มเดินไปถึงหน้าผาก็ถึงกับเข่าอ่อนด้วยความคาดไม่ถึงว่าหน้าผาที่หญิงสาวตกลงไปมันจะสูงชันกว่าที่เขาคิดหลายเท่า และไม่นานร่างของเขาก็ทรุดลงกับพื้น
“นายใหญ่กลับไปรอที่รถเถอะครับเดี๋ยวพวกเราจะลงไปค้นหาร่างของเธอเอง”
“ไม่ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น”
“แต่ว่าภูเขาลูกนี้ทั้งสูงและชันมากมันต้องอาศัยคนที่มีทักษะไม่งั้นนายใหญ่อาจได้รับบาดเจ็บได้”
“ตายๆไปได้ก็ดีเลย เพราะอยู่ไปก็ไม่มีความหมาย ถ้าตายจะได้ไม่ต้องมาทนอยู่อย่างความรู้สึกเจ็บปวด แต่ก่อนตายขอให้ได้เจอกับเธอเป็นครั้งสุดท้าย”พูดจบเขาก็หลั่งน้ำตา
“แล้วนี่จะให้พวกเราลงไปก่อนเลยมั้ยครับ”
“ไปรอที่รถก่อนฉันขอเวลาสักครู่”
“นายใหญ่ไม่ได้จะหลอกให้พวกเราไปแล้วกระโดดลงหน้าผานั่นใช่มั้ย”
“ฉันไม่ทำอะไรโง่ๆแบบนั้นหรอก”
“งั้นพวกเราไปรอที่รถนะครับ”
เมื่อชายทั้งสามเดินจากไปแล้วเขาก็หลับตาเพื่อจินตนาการถึงภาพความทรงจำดีๆในอดีตที่เขาและหญิงสาวเค
