ซีโน่ : พาร์ท
ผมนอนมองคนตัวเล็กในอ้อมเเขนมาเกือบนาที เมื่อคืนก็ไม่ได้เมาหนักขนาดนั้น เเสดงว่าเรื่องระหว่างเราที่เกิดขึ้นผมไม่ได้คิดไปเองคนเดียว...
"นึกว่าจะเเน่จริงซะอีก.."ผมพูดพร้อมกับดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้
ผมไม่เคยตามตื๊อใครนานขนาดนี้มาก่อน หลายคนอาจจะมองว่าทุกอย่างมันดูเหมือนเร็วเกินไป เเต่สำหรับผมถ้าเจอคนที่ใช่ ...ผมกลัวสายไปมากกว่า
ก็พอจะรู้มาว่าเธอเจ็บกับรักครั้งก่อนมากเเค่ไหน เเล้วผมเองก็คงเป็นคนซ้ำรอยเเผล ไอถึงไม่ไว้ใจผมเหมือนเก่า
เเต่ก็ยอมรับว่าครั้งเเรกอาจจะอยากล่าเเต้มเธอจริงๆ เเต่พอเห็นรอยยิ้มกับสายตาเเบบนั้นผมก็อดไม่ได้ที่อยากจะทะนุถนอมเอาไว้ ...คนเดียว
"อื้อ"
"หิวยัง ไปหาอะไรกินกัน"ผมบอกคนตรงหน้าที่เริ่มขยับตัวเล็กน้อย
"อืม"
"อืมนี่คือ.."
"หิว"
ยัยคนขี้เซาเหมือนใครคนนึงที่ผมเคยรู้จัก เเต่มันนานมากเเล้ว ถ้าเจอกันอีกทีผมก็คงจะจำเธอไม่ได้เเล้วเเหละ เรื่อ
