ตอนเช้าของเด็กมหาลัยก็จะดูเอื่อยๆ หน่อย อาการสะลึมสะลือเหมือนคนพึ่งตื่นกันหมด ทั้งๆ ที่จริงแล้วมันคืออาการแฮงค์ ฮันน่าที่ไปสนามแข่งรถกับเพื่อนผู้ชายเมื่อคืนก็แทบจะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว ไม่น่าห้าวไปดื่มแข่งกับพวกนั้นเลยจริงๆ ส่วนกวินก็สภาพไม่ได้ต่างกันเลย หลังจากแข่งชนะก็ไปฉลองต่อเกือบเช้า สภาพก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
“สภาพแต่ละคน จะเรียนรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย”
นาเดียที่พึ่งมาถึงกับต้องส่ายหน้าให้กับสภาพของเพื่อน ไอรินก็ได้แต่ยิ้มแล้วถามฮันน่ากับกวินด้วยความเป็นห่วง
“เอาอะไรแก้แฮงค์มั๊ย เดี๋ยวรินไปซื้อให้”
“มีอะไรที่ทำให้หายง่วงป่ะ” ฮันน่าถามเสียงยานช่างแตกต่างจากเมื่อคืนโดยสิ้นเชิง ตอนเมานี่เสียงดังเชียว
“ไม่มีหรอก ง่วงก็ไปนอน!”
นาเดียบอกก่อนที่จะเดินไปนั่งรอเวลาเข้าเรียน ไอรินก็เดินมานั่งข้างๆ
“ไม่ต้องมาพูดเลย มึงทิ้งกูให้ดื่มคนเดียว”
ฮันน่าพูดขึ้นมาทำเอานาเดียเสียอาการทันที เพราะไอรินห
