PART 5 เจ้าแผนการ

1492 คำ
ปึก! แก้วเหล้าถูกวางลงเสียงดังหลังจากที่ไอรินพยายามดื่มมันจนหมดแก้ว ทำเอาคนที่ดื่มทุกวันอ้าปากค้างไปตามๆ กัน “สุดยอด!” กวินถึงกับยกนิ้วให้ไอรินเพื่อนรักคนที่ไม่เคยมีแอลกอฮอล์อยู่ในสายเลือดมาก่อน ครั้งแรกดื่มได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอด “ถ้าไม่ไหวก็พอ” ไทเกอร์ก้มกระซิบแนบชิดใบหูของไอรินจนอีกฝ่ายขนลุกซู่ รีบหันกลับมามองคนที่ชอบฉวยโอกาสด้วยสายตาดุ “ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ รู้มั้ยว่าตัวเองนิสัยไม่ดี” คนเมาพูดความในใจออกมาอย่างไม่เกรงกลัว ทำเอาคนฟังถึงกับตกใจกับท่าทางของเธอ แต่ก็เป็นเพียงเสี้ยวนาทีก่อนที่ไอ้เสือจะฉีกยิ้มออกมาอย่างพอใจ แบบนี้ค่อยน่าตื่นเต้นหน่อย อยากรู้จริงๆ ว่าแอลกอฮอล์จะเปลี่ยนสาวเฉิ่มเป็นสาวแซ่บได้มั้ย ในตอนที่อยู่บนเตียง “ไม่ดีตรงไหน” ไทเกอร์แกล้งถามต่อในขณะที่เลื่อนมือไปโอบเอวบางแล้วรั้งเข้าหาตัวจนใบหน้าแทบจะชิดกัน “นิสัยไม่ดีแล้วยังเจ้าชู้อีก ชอบทำให้คนอื่นคิด…” “คิดอะไร หื้ม?” ใบหน้าหล่อเลื่อนเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมจนลมหายใจเป่าลดแก้มแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ สายตามคมจ้องมองไปยังดวงตากลมโตแสดงออกถึงความต้องการอย่างไม่ปิดบัง ทำให้ไอรินได้สติขึ้นมาว่าเกือบจะพูดอะไรบางอย่างออกไปเลยผลักหน้าอกแกร่งออกแล้วกลับมานั่งที่เดิมนั่งฟังเพื่อนๆ คุยกันโดยไม่สนใจคนข้างๆ แต่ยิ่งเธอพยายามไม่สนใจ คนเจ้าเล่ห์ยิ่งอยากแกล้ง โอบเอวเธอบ้าง ลูบไล้ต้นขาบ้าง ฉวยโอกาสทุกอย่างที่ทำได้ “ไปนอนมั้ย?” แล้วก็ชอบชวนไปนอนตลอด “ไม่” ไอรินตอบในสิ่งที่ขัดกับความเป็นจริงเอามากๆ ตอนนี้เธอทั้งเมา ทั้งง่วง แต่ก็ต้องฝืนสังขารถ่างตารอนาเดียที่ยังดื่มไม่หยุด “พรุ่งนี้ได้ไปทำพาสไทม์หรือเปล่า” “ไม่ พรุ่งนี้วันหยุดริน เกอร์ถามทำไมเหรอ” “เปล่า” ปากบอกว่าเปล่า แต่สายตากลับแสดงออกถึงความดีใจอย่างชัดเจน ถ้าพรุ่งนี้หยุด งั้นคืนนี้ก็ไม่ต้องนอน ไอ้เสือยิ้มกริ่มแล้วสั่งรุ่นน้องคนสนิทจัดเหล้าเข้มๆ ให้เพื่อนรักฮันน่าและนาเดีย เอาให้สลบเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี จะได้หมดเสี้ยนหนาม “ถามถึงวันหยุด เกอร์มีอะไรจะใช้รินเหรอ” ที่ไอรินถามออกไปแบบนั้นเพราะเธอมักจะรับจ๊อบทำงานพิเศษให้เพื่อนๆ อยู่แล้ว อย่างเช่นทำงานความสะอาดห้อง ช่วยจดรายการ ช่วยจัดเอกสารที่ร้าน หรือใช้ไปซื้ออะไรก็ได้ตามที่เพื่อนสั่ง ขอแค่ได้เงินและเป็นงานสุจริตเธอทำหมดแหละ “ใช้ได้ทุกอย่างเลยเหรอ?” “ได้สิ แต่รินว่างแค่ช่วงเช้านะ ช่วงบ่ายรินต้องไปช่วยงานพี่รหัสที่มหาลัย” ไปไหวก็ลองดู คนเจ้าเล่ห์คิดในใจขณะที่ยื่นแก้วให้หญิงสาว “รินไม่ไหวแล้ว” “ไม่ไหว เดี๋ยวพาไปนอน” “หยุดเลยมึง ถ้ายัยรินไปกับเสือร้ายอย่างมึง มีหวังคงโดนขย้ำตายคาเตียง” นาเดียพูดอย่างรู้ทันแล้วฉุดแขนไอรินให้ลุกขึ้นพาไปเข้าห้องน้ำ ทั้งๆ ที่สภาพก็ไม่ได้ต่างกัน อาจจะเป็นเพราะความเคยชินที่มีไอรินคอยดูแลมาตลอด “ระ… รินเดินไม่ไหว...” หมับ! พูดไม่ทันจบประโยคร่างบางก็เสียหลักลงไปที่หน้าตักแกร่งของไทเกอร์ “รินขอโทษ” ไอรินเอ่ยขอโทษไอเกอร์ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร “ไปขอโทษมันทำไม หน้าระรื่นขนาดนั้นคงจะไปถึงดาวอังคารแล้วมั้ง” นาเดียฉุดแขนไอรินออกจากตักของไทเกอร์แล้วพากันเดินเกาะแขนกันไปเข้าห้องน้ำอย่างทุลักทุเล ส่วนฮันน่านั้นคอพับหลับคาแก้วเหล้าไปแล้ว “กูจะพายัยนี่ไปนอน มึงดูแลข้างนอกด้วย” ไทเกอร์บอกกวินแล้วทำหน้าที่เจ้าของบ้านที่ดีอุ้มร่างฮันน่าไปนอนในบ้าน ถึงจะเมาแค่ไหนก็ดูแลเพื่อนเป็นอย่างดี พอก้าวเข้ามาในตัวบ้านก็เจอนาเดียกับไอรินนอนหลับอยู่ที่โซฟาด้วยสภาพที่ล่อแหลมสุดๆ ไทเกอร์วางฮันน่าลงก่อนแล้วโทรไปบอกรุ่นน้องสองคนให้มาช่วยอุ้มนาเดียกับฮันน่าขึ้นไปบนห้อง ส่วนเขาจะจัดการอีกคนเอง “เอาไปห้องนั้น” ไทเกอร์บอกให้พาสองสาวไปห้องฝั่งตรงข้ามห้องของเขา ส่วนเขาก็อุ้มร่างไอรินไปไว้ในห้องของตัวเอง แล้วกลับมาตรวจเช็คว่าไม่มีใครมาวุ่นวายกับสองสาวจึงกลับมาที่ห้องตัวเอง ก่อนออกมาก็ไม่ลืมที่จะล็อคประตูจากด้านในให้สองสาว ยิ่งมีแต่คนเมาอยู่ด้วย กันไว้ดีกว่าแก้ ในที่สุดก็ถึงเวลาสนุกสักที ไอ้เสือมองร่างสวยของไอรินที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกหลากหลาย ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงอยากได้ผู้หญิงคนนี้นัก ทั้งๆ ที่ก็มีผู้หญิงมากมายมาเสนอตัวให้ ครืดดด เสียงมือถือสั่นเตือนอยู่ในกระเป๋าของไอริน ไทเกอร์ถือวิสาสะเอาออกมาดู เผื่อเป็นหนุ่มๆ ที่มาจีบไอรินจะได้บล็อกเบอร์ไปซะ >พ่อ< ไทเกอร์มองเบอร์ที่โชว์อยู่บนหน้าจออย่างชั่งใจ ไม่รู้ว่าจะปลุกไอรินมารับดีมั้ย คิดว่าพ่ออาจจะมีเรื่องด่วนถึงได้โทรมาดึกขนาดนี้ แล้วยังโทรเข้ารัวๆ ต่อเนื่องกันหลายสาย “นี่! พ่อโทรมา” ไทเกอร์ตัดสินใจปลุกไอริน “อือ...” ไอรินครางเสียงยานแล้วพลิกตัวหนีสิ่งรบกวนจนกระโปรงถลกขึ้นสูงโชว์ก้นขาวเนียนจนอีกฝ่ายตาลุกวาว “ยั่วชิบ!” ไทเกอร์ถึงกับสบถออกมาก่อนที่จะคลานเข่าขึ้นไปบนเตียง เพื่อไปหาร่างสวยที่นอนดิ้นไปมาจนโชว์ด้านหน้าบ้างโชว์ด้านหลังบ้าง ทำเอาคนมองร้อนรุ่มไปทั้งตัว มือหนาค่อยๆ ลูบไล้ต้นขาเรียวแล้วออกแรงเขย่าเบาๆ เพื่อเรียกสติไม่ให้อีกฝ่ายหลับ ถ้าหลับก็หมดสนุกกันพอดี “นี่! พ่อโทรมา” “พ่อไหน พ่อใครรรร พ่อรินอยู่บ้าน” ไอรินถามเสียงยานขณะที่พยายามลืมตามองดูว่าใครบอก มือเรียวยกขึ้นไปกุมแก้มของชายหนุ่มทั้งสองข้างทำเอาอีกฝ่ายเสียอาการในตอนที่สบตากัน “หล่อจัง” แอลกอฮอล์ทำให้ดวงตากลมโตนั้นหวานหยาดเยิ้มขึ้นเป็นเท่าตัว ทำเอาไอ้เสือของเราแทบจะทนไม่ไหว แบบนี้มันยั่วกันชัดๆ ใบหน้าหล่อกำลังจะโน้มลงไป แต่ก็ต้องโดนขัดจังหวะด้วยเสียงข้อความ ‘ตกลงจะไม่โอนใช่มั้ย ค่าหมอค่ายาของพ่อแกเนี่ย จะให้ฉันรับผิดชอบคนเดียวเลยใช่มั้ย’ ไทเกอร์เข้าใจทันทีว่าเรื่องอะไร หลังจากได้อ่านข้อความที่ส่งมา ไม่ทันไรก็มีสายเข้ามาอีกครั้ง ครืดดดดด “สวัสดีดีครับ” ไทเกอร์ลุกขึ้นไปรับสายด้วยน้ำเสียงสุภาพ ตอนนี้เขาพอจะมีวิธีที่จะทำให้เหยื่อสาวสุดสวยเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียวแล้ว (ใคร มารับสายได้ไง นังรินไปไหน) “ผมเป็นเพื่อนรินครับ รินลืมมือถือไว้ คุณน้ามีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ” (ฉันจะคุยกับนังริน) “รินไม่สะดวกคุยครับ แต่ถ้าเป็นเรื่องเงิน คุณน้าบอกผมได้นะครับ ผมสนิทกับรินมาก” (สนิทแค่ไหน เป็นแฟนเหรอ) รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าหล่อ เมื่อคนในสายเริ่มคล้อยตามแผนของเขา สังเกตได้จากน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป แล้วยังรีบบอกในสิ่งที่ต้องการมาทันที (น้าจะเอาเงินไปจ่ายค่ารักษาพ่อนังระ... พ่อหนูรินหน่ะ) ถึงไทเกอร์จะรู้ว่าเป็นเรื่องโกหกเพื่อหลอกเอาเงิน แต่เขาก็เต็มใจที่จะโอนให้ และให้มากกว่าที่ขอมาด้วยซ้ำ “หนึ่งแสนพอมั๊ยคุณน้า ถ้าไม่พอ โทรมาบอกผมได้เลยนะครับ” (หนึ่งแสน! พะ… พอจ๊ะ โอนตอนนี้เลยมั๊ย) “ครับ บอกเลขบัญชีมาได้เลยครับ ผมเข้าแอปรอแล้ว” คนเจ้าแผนการบอกไปขณะที่สายตามองไปยังเรือนร่างสวยที่นอนดิ้นไปมาอยู่บนเตียงนอนของเขา บอกเลยว่าโคตรตื่นเต้น ที่อีกไม่กี่นาทีก็จะได้ลองเตียงใหม่แล้ว “โอนเรียบร้อยครับ” ชายหนุ่มบอกคนในสายโดยที่ไม่ได้รู้สึกเสียดายเงินหนึ่งแสนเลยแม้แต่น้อย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม