“พี่ภามว่าแพรเหรอ”
แพรวากรีดเสียงร้องถาม แทบเต้นด้วยความโกรธเคือง เพราะประโยคเสียดสีของภามที่ยกย่องว่านังเมียเด็กของเขาเป็นคนดีแต่หล่อนน่ะเป็นคนไม่ดี!
“ร้อนตัวเหรอ”
“กรี๊ด” แพรวากรีดร้องอย่างทนไม่ไหวกับคำแซะเสียดสีของภามอีกต่อไป “พี่ภาม!”
“ถึงแพรจะไม่บอกพี่ว่าไปคุยอะไรกับเมียพี่ แต่ไม่เป็นไร เพราะหลังจากนี้พี่จะไม่ยอมให้แพรเข้าใกล้ลินอีกแน่นอน!”
ภามตอกใส่หน้าเธอ ขณะที่มองใบหน้าแดงก่ำของหญิงสาวด้วยความสะใจ
ดี ให้แพรวาเจ็บร้อนเสียบ้างเหมือนกับที่กล้าไปพูดอะไรไม่รู้ให้เมียเขาร้อนใจจนหนีไปลำบากที่ไหนก็ไม่รู้แบบนี้!
“ใฝ่ต่ำ!” แพรวาบริภาษอย่างขึงโกรธ ใบหน้าสวยบูดเบี้ยวด้วยแรงริษยา “หลงรักนังผู้หญิงขายตัวคนนั้นลงได้ยังไง เรื่องนี้แม่เล็กกับป๋าจะต้องรู้เรื่อง!”
หล่อนงัดไม้ตายขึ้นมา เชื่อแน่ว่าบิดามารดาของภามต้องไม่รู้ว่าเขาไปคว้านังคนขายตัวมาเป็นเมีย!
“อ๋อ” ทว่าภามกลับไม่สะทกสะท้านสักนิด
