“ลินหวานไปหมด พี่ไม่อยากให้ลินไปแล้วสิ”
“...”
“พี่อยากกินลินไปทั้งตัว เดี๋ยวนี้เลย”
ภามกระซิบเสียงพร่า อารมณ์ของเขากระเจิงกู่ไม่กลับอย่างห้ามไม่อยู่ เกวลินตัวสั่นในอ้อมกอดเขา ขณะที่เขาแนบริมฝีปากเข้าหาเธออีกหน ขณะที่กำลังแทรกปลายลิ้นเข้าหาโพรงปากหวานอย่างติดใจลุ่มหลง เขาก้พลันตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องดังลั่น
“ว๊าย! นี่มันอะไรกัน!”
ภามกอดเกวลินแน่น ขณะที่ดึงศีรษะเล็กให้ซบกับอกเขา แล้วเป็นฝ่ายหันไปถามทักคนมาใหม่แทน
“อ้อ ครีมมาแล้วเหรอ”
คีรีมาทั้งหมั่นไส้และนับถือความนิ่งอันน่าไม่อายของพี่ชาย
เธอไม่ตอบอะไร แต่เมียงมองผู้หญิงในอ้อมกอดของภาม แล้วถึงกับอุทานออกมาดังลั่น
“ยัยลิน!”
คนรักของเขาถึงกับตัวแข็งทื่อ แล้วดิ้นขลุกขลักให้ภามปล่อยและภามก็ยอม
เขาส่งยิ้มที่พยายามจะทำให้ดูเป็นการจนใจ ทั้งๆ ที่ตาพราวระยับชอบใจถึงขนาดนั้นที่โดนจับได้ให้เกวลิน
“พี่ว่าในเมื่อครีมรู้เรื่องแล้
